راه المپیک با خستگی والیبالیست‌ها به برزیل ختم نمی شود

تیم ملی والیبال کشورمان سالی سخت و پرترافیک را در پیش دارد و باید خود را برای کسب جواز حضور در المپیک ۲۰۱۶ آماده کند، در این راه موانع زیادی پیش رو دارد.

مسئولان فدراسیون والیبال امروز از آغاز اجرای برنامه‌های خود با هدف راهیابی تیم ملی به المپیک برزیل خبر دادند و در گزارشی کامل در خصوص چگونگی اجرای برنامه‌ها، توضیحاتی مطرح کردند اما یک نکته مهم که‌ همان وضع بازیکنان است در آن مبهم به نظر می‌رسد.

المپیکی شدن نه تنها آرزوی دیرینه خانواده بزرگ والیبال است بلکه با توجه به اقبال عمومی این رشته در کشور هر ایرانی می‌خواهد بلندقامتان کشورمان مسافر برزیل شوند و قدرت واقعی والیبال ایران زمین را در این عرصه هم به رخ دیگر حریفان مدعی‌اش بکشاند اما ظواهر امر حاکم در والیبال حرفه‌ای، نشانی از هموار بودن این مسیر ندارد. مسئولان فدراسیون والیبال تاکنون در بخش مدیریتی هر آنچه را که نیاز والیبال ایران بود فراهم کردند چه بسا از همین الآن در حال رایزنی با کشورهای مختلف هستند تا مقدمات برگزاری اردوهای تدارکاتی سطح بالا و حرفه‌ای را فراهم کنند.

آن‌ها چندی پیش، در شرایطی سخت وقتی به این نتیجه رسیدند که کواچ نمی‌تواند والیبال ایران را المپیکی کند با گزینه‌ای جدید وارد مذاکره شدند و در کمال ناباوری با رائول لوزانو برای هدایت ملی‌پوشان به توافق رسیدند.

با توجه به مطالب ارائه شده و برنامه‌هایی که تاکنون به مرحله اجرا درآمده است باید گفت زمینه خوبی برای رسیدن به هدف متعالی والیبالی‌ها فراهم شده است اما پیش بینی می‌شود ابزار اصلی نیل به این برنامه‌ها که همان بازیکنان هستند،‌ در شرایط موجود وقتی به آنان نیاز مبرم است در اختیار نباشند. هم‌اکنون والیبالیست‌های ایران در کوران پیکارهای لیگ برتر باشگاه‌های کشور هستند، مسابقاتی که اگر با همان سبک و سیاقی که در جلسه شورای لیگ تصویب شد اجرا شود تا 27 اسفند طول می‌کشد تا تمام شود و ملی‌پوشان برای آغاز تمرینات آماده‌سازی باید از پنجم فروردین کارشان را آغاز کنند با این تفاسیر آنان هیچ‌گونه فرصتی ندارند که خود را از نظر ذهنی و جسمانی ریکاوری کنند و بدون استراحت بعد از مسابقاتی فشرده و سنگین باشگاهی باید کارشان را برای مسیر سرنوشت‌ساز المپیک شروع کنند.

براساس مصوبه شورای لیگ فدراسیون والیبال، نحوه برگزاری رقابت‌های امسال به گونه‌ای است که بعد از مشخص شدن تکلیف هشت تیم برتر دور مقدماتی،‌آن‌ها راهی مرحله پلی آف می‌شوند. مرحله اول پلی آف با حضور هشت تیم برتر به صورت دو برد از سه مسابقه برگزار می شود اما در بازی نخست تیمی که برد و امتیاز کمتری دارد، میزبان است. هفته بعد تیمی که برد و امتیاز بیشتری دارد میزبان می شود و در صورت نیاز به مسابقه سوم 24 ساعت بعد در همان شهر برگزار خواهد شد. مرحله دوم پلی آف نیز با حضور چهار تیم برتر به صورت سه برد از پنج مسابقه خواهد بود که در دو دیدار نخست (سه شنبه و چهار شنبه) تیمی که برد و امتیاز کمتری دارد، میزبان است. هفته بعد تیمی که برد و امتیاز بیشتری دارد میزبان دو مسابقه در روزهای سه شنبه و چهارشنبه می شود و در صورت نیاز به مسابقه پنجم حداکثر 48 ساعت بعد در همان شهر برگزار خواهد شد.

با توجه به مطالب ارائه شده باید گفت نه تنها والیبالیست‌ها باید در مسابقات حساس و سنگین مقدماتی عملکرد قابل قبولی را از خود به نمایش بگذارند بلکه باید در مرحله پلی‌اف هم برای رسیدن به اهداف باشگاه تمام توان خود را به کار گیرند در چنین وضعی چطور می‌توان از این بازیکنان خسته ( روحی و جسمانی ) توقع المپیکی شدن را داشت؟ راهیابی به المپیک در هر دوره‌ای شرایط خاص خود را دارد و با توجه به اهمیت این پیکارها تمامی کشورهای مدعی چه آن‌هایی که موفق به کسب سهمیه شده‌اند و چه تیم‌هایی که برای گرفتن جواز باید بجنگند، برای نیل به اهداف خاص‌شان برنامه دارند به طور مثال مسئولان فدراسیون والیبال روسیه برای اینکه مسافر برزیل شوند اساسنامه‌ لیگ برترشان را دستکاری کردند و با حذف بازی‌های پلی‌اف فرصت بیشتری برای ملی‌پوشان و کادر فنی فراهم ساختند. طولانی شدن مسابقات فشرده لیگ برتر نه تنها باعث خستگی روحی، جسمانی و والیبال‌زدگی ملی‌پوشان می‌شود بلکه احتمال مصدومیت ستاره‌های والیبال ایران که سال‌هاست برای نیل به این هدف با تمام فشارها کنار آمده‌اند را نیز افزایش می‌دهد.

قرار است 29 آذر جلسه‌ای در مورد قوانین لیگ و آسیب شناسی مسابقات باشگاهی با حضور مسئولان فدراسیون و مربیان تیم‌های باشگاهی برگزار شود امید آن می‌رود شرکت کنندگان در این نشست موارد مطرح شده در گزارش فوق را هم مدنظر قرار دهند، البته برای تغییر قوانین پلی‌اف و مسابقات باشگاهی مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ باید حد وسط را رعایت کنند چرا که باشگاه‌های ورزشی برای تیم‌داری در لیگ برتر والیبال باشگاه‌های کشور هزینه هنگفتی صرف کرده‌اند و نباید با تصمیمات ناگهانی آن‌ها را نسبت به حمایت از والیبال در سنوات آینده دلسرد کرد.