پایان تردید ؛ لاریجانی می آید

علی لاریجانی رانده‌شده از اردوگاه اصولگرایانی که حالا تندروترهای این جریان زمام امورش را به دست گرفته‌اند، اگرچه نزد اصلاح‌طلبان به عنوان اصولگرایی معقول و منطقی، سیاستمداری محترم است اما به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری چندان محبوب اصلاح‌طلبان نیست. این اوضاع اما ظاهر او را به‌ تمامی از ادامه حضور در سطح نخست سیاست‌ورزی ناامید نکرده و همچنان برای خود در آینده سیاسی ایران جایگاهی رفیع متصور است؛ جایگاهی که می‌توان همان باشد که این روزها بسیاری از سیاستمداران ایرانی چشم به آن دوخته‌اند؛ «ریاست‌جمهوری»  سال 99 که هنوز به نیمه نرسیده، شاهد اخبار اعلام کاندیداتوری این و آن کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری بود، برای لاریجانی چندان پرخبر نبود. البته گمانه‌زنی‌های انتخاباتی هرگز لاریجانی را رها نکرد اما نزدیکانش جمله‌ای تکراری در پاسخ به تمام آن گمانه‌ها و احتمالات در جیب داشتند؛ «آقای لاریجانی نفیا و ایجابا درباره کاندیداتوری انتخابات ریاست‌جمهوری صحبت نکرده است»؛ موضعی بلاتکلیف و دوگانه که نشان می‌داد در عین حال به زعم برخی این‌طور تفسیر می‌شد که او اگر احساس کند که شرایط برای پیروزی‌اش مهیاست، وارد گود می‌شود. در این میان طیف تندروتر جریان اصولگرا و مشخصا پایداری‌هایی که سال‌هاست هویت خود را به عنوان سیاستمدارانی اصولگرا در تضاد و تنافر با لاریجانی و امثال او تعریف کرده و هرگز عداوت و خصومت‌شان را با اصولگرایان میانه‌رویی چون لاریجانی پنهان نمی‌کنند، هربار زمزمه‌ای از احتمال ورود لاریجانی به انتخابات به میان می‌آمد، علیه او موضع گرفته یا دست‌کم خود را از او جدا کرده‌اند اما همه اصولگرایان چنین موضعی نداشتند و اتفاقا برخی اصولگرایان معتدل و میانه‌رو خود را حامی لاریجانی و لاریجانی را نیرویی در زمره خودی‌ها می‌شناسند. چنانکه حتی برخی ناظران معتقدند مهم‌ترین نهاد انتخاباتی اصولگرایان که همان شورای وحدت باشد و مدتی است با محوریت جامعه روحانیت مبارز فعال شده، در ظاهر از رییسی می‌گوید اما مطلوب حقیقی و باطنی‌اش، لاریجانی است. همزمان اگرچه طیفی از اصلاح‌طلبان چنین نگاهی به لاریجانی دارند اما باتوجه به تجربه ائتلاف 92 و 96 و عاقبت حمایت از اصولگرایی میانه‌رو همچون حسن روحانی، کمتر حاضرند به ‌صراحت از حمایت‌شان از لاریجانی بگویند و آنان هم که چنین مواضعی دارند، در اقلیت قرار گرفته و به ‌واقع صدای‌شان، صدای جریان اصلاحات نیست. حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی به عنوان تشکیلات اصلاح‌طلبی که بیشتر از دیگر اصلاح‌طلبان به لاریجانی نزدیک است، دیروز در گفت‌وگویی در واکنش به احتمال حمایت اصلاح‌طلبان از کاندیداتوری لاریجانی به خبرگزاری تسنیم گفته است: «بین اصولگرایان تیپ‌هایی مثل ناطق‌نوری، باهنر و پورمحمدی طرفدار لاریجانی هستند و تا امروز در شورای وحدت نتوانسته‌اند آقای لاریجانی را به عنوان کاندیدا جای بیندازند ولی در جبهه اصلاحات هیچ امکانی برای همکاری با آقای لاریجانی وجود ندارد.» اما هنوز چندساعتی از انتشار این سخنان سخنگوی کارگزاران سازندگی نگذشته بود که خبر ورود لاریجانی به صحنه انتخابات روی خروجی رسانه‌ها رفت و جالب آنکه منبع خبر، نه اصولگرایی میانه‌رو، بلکه یکی از نمایندگان دوره نهم مجلس بود که به عنوان معدود اصلاح‌طلبان آن دوره پارلمان شهره بود. بر این اساس کمال‌الدین پیرموذن در سخنانی که پایگاه خبری- تحلیلی مدارا منتشر کرد، گفته است: «اطلاع موثق یافتم که دکتر لاریجانی باتوجه به درخواست گروه‌های مرجع و بزرگان دین و ملت، کاندیداتوری ریاست‌جمهوری را قبول کرده و به ‌منظور کمک به منافع نظام و کیان و ملک و ملت مجدانه وارد این عرصه خطیر شده است.» این چهره سیاسی معتقد است: «با حضور لاریجانی در انتخابات ریاست‌جمهوری۱۴۰۰همگان شاهد رقابت جانانه او با سایر کاندیداهای جریانات فکری جامعه در مناظرات انتخاباتی و تبلیغاتی خواهند بود.» جالب آنکه پیرموذن در ادامه گفته است: «بی‌تردید به نتیجه رسیدن توافق ایران با 1+5 در توفیق لاریجانی و کاندیداهای جریانات اصلاحات میسر خواهد بود.»