کمبود ویتامین D چه افرادی را تهدید می کند؟

ویتامین D یکی از ویتامین های لازم برای بدن است که علاوه بر کمک به رشد و استحکام استخوان ها از بدن در برابر بسیاری از بیماری ها محافظت می کند و در تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش وزن نقش مهمی ایفا می کند.  منبع اصلی این ویتامین نور خورشید است اما می توانید ویتامین مورد نیاز برای بدن را با مصرف بعضی از غذاها و داروها تامین نمایید. در ادامه این بخش از نمناک همه آنچه را که باید در مورد ویتامین دی و مصرف و فواید آن بدانید آورده ایم.

ویتامین D چیست ؟

ویتامین دی یک ویتامین محلول در چربی است که توسط بدن و زمانی که در معرض نور آفتاب قرار گرفته باشد، ساخته می شود. این ویتامین در برخی از غذاها وجود دارد و همچنین به¬ عنوان مکمل غذایی در دسترس است.ویتامین دی حاصل از نور خورشید، غذا و مکمل ازنظر زیستی بی جان است وبه دو واکنش شیمیایی برای فعال شدن احتیاج دارد. ویتامین D2 که توسط گیاهان و ویتامین D3 که توسط پوست بدن انسان هنگام قرار گرفتن در برابر آفتاب ساخته می شوند، دو فرم مهم  این ویتامین برای انسان ها هستند. خوراکی ها معمولا با ویتامین D2 یا D3 غنی می شوند.

فواید ویتامین D

مصرف به اندازه منابع و مکمل ویتامین دی فواید زیر را به دنبال دارد:

تقویت استخوان ها

ویتامین D برای تقویت استخوان ها ضروری است. این ویتامین سبب جذب کلسیم غذا  می شود و از شکستگی استخوان ها جلوگیری می کند و سبب تقویت استخوان های شکننده می شود. کمبود این ویتامین سبب پرانتزی شدن پاها، کشیدگی زانو و ضعیف شدن استخوان ها می شود.

جلوگیری از بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان :

برای ساخت استخوان های محکم و جلوگیری از نرمی استخوان به این ویتامین نیاز داریم. ویتامین د از بروز بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان و استئومالاسیا جلوگیری می کند بنابراین افرادی که نور آفتاب دریافت نمی کنند ، باید ویتامین د را به صورت مکمل دریافت نموده ویا این ویتامین را از طریق مصرف شیر غنی شده و محصولات لبنی دریافت کنند.

جلوگیری از بیماری ام اس:

تحقیقات نشان داده است که بین نور خورشید، ویتامین D و  ابتلا به بیماری ام اس رابطه وجود دارد.  بیماری ام اس در مناطقی که نورخورشید در آنها مایل می تابد ، شایعتر است.

کاهش آسیب به چشم ها :

دژنراسیون ماکولا وابسته به سن یکی از دلایل اصلی ضعیف شدن چشم ها پس از پنجاه سالگی است. پیشرفت آهسته تاری دید که نزدیک به مرکز چشم اتفاق می افتد مانع از دیدن واضح روبرو می شود. تامین ویتامین D مورد نیاز بدن در این بیماری می تواند کمک کننده باشد.

بهبود دیابت :

بین کمبود این ویتامین و دیابت نوع 2 رابطه ای وجود دارد، افراد دچار کمبود ویتامین د بیشتر در معرض خطر دیابت نوع 2 قرار دارند. دادن دو هزار واحد ویتامین د به کودکان یک ساله می تواند آنها را از ابتلا به دیابت نوع 1 در بزرگسالی مصون نماید.

رفع اسپاسم عضلانی:

ویتامین D در بدن به عضلات برای جذب کلسیم، تقویت بدن و عملکرد بهتر کمک می کند. دریافت ناکافی ویتامین Dاز دلایل اصلی گرفتگی و اسپاسم عضلات است.

کاهش وزن:

یکی از خواص ویتامین D این است که روند افزایش وزن را کاهش می دهد. کمبود ویتامینD یکی از شایعترین کمبودهایی است که در بدن انسان ناشناخته باقی می ماند، این کمبود روی تمام سلول های بدن از جمله سلول های چربی تأثیر منفی دارد. ترکیب امگا3 و ویتامینD باعث کاهش وزن  می شود. زنان یائسه که روزانه 400 واحد ویتامین د به علاوه 1000 میلی گرم کلسیم مصرف می کنند، کمتر در معرض چاقی و اضافه وزن قرار دارند.

کاهش درد فیبرومیالژیا :

درد و خستگی مزمن عضلات و افسردگی و اضطراب از نشانه های فیبرومیالژیا است. مصرف و دریافت ویتامین D می تواند تا حدود زیادی درد این بیماران را تسکین دهد.

کنترل کلسترول :

مقدار ویتامین D دریافتی هرچقدر بیشتر باشد کاهش LDL نیز بیشتر خواهد بود.افرادی که به اندازه کافی ویتامین D دریافت می کنند، کمتر دچار افزایش کلسترول می شوند.

 فشار خون بالا:

افراد دچار کمبود ویتامین د بیشتر در معرض ابتلا به فشار خون هستند . کمبود ویتامین د نقش مهمی در ابتلا افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا پاراتیروئید بیش فعال(هایپرپاراتیروئیدیسم) به فشار خون دارد.

بیماری قلبی:

کمبود ویتامین د خطر ابتلا به بیماری قلبی، حملات قلبی، سکته و نارسایی قلبی و همچنین خطر رسوب کلسیم در شریان ها را افزایش می دهد.

کاهش خطر فیبروئید رحم :

در دیواره  ی رحم  گاهی تومورهای غیر سرطانی به نام فیبروئید رحم رشد می کنند. علت این تومورها هورمون ها و یا ژنتیک است اما کمبود ویتامین D نیز می تواند در این میان نقش مهمی ایفا کند.

کاهش ابتلا به سرطان :

پژوهش ها نشان دادنده اند کسانی که سطح ویتامین D بدنشان بالاست کمتر به سرطان های کولون، سینه، پروستات، پوست و پانکراس دچار شده اند. طبق تحقیقات زنان یائسه که مکمل کلسیم و ویتامین د مصرف می کنند، کمتر در معرض ابتلا به سرطان ها بویژه سرطان سینه قرار دارند اما پژوهش ها در این مورد هنوز کامل نشده است.

کاهش خطر ابتلا به آلزایمر :

دریافت مقدار مناسب ویتامین D  سبب می شود افراد مسن کمتر به آلزایمر مبتلا شوند. کمبود ویتامین D با ابتلا به زوال عقل و آلزایمر مرتبط است، بزرگسالانی که در معرض کمبود ویتامین دی هستند، 53 درصد نسبت به سایرین بیشتر در معرض خطر زوال عقل قرار دارند.

درمان بیماری پاراتیروئید:

ویتامین د اغلب برای درمان بیماری پاراتیروئید استفاده می شود. ویتامین D منجر به هایپرپاراتیروئیسم ثانویه شده و حتی موارد خفیف کمبود ویتامین D نیز منجر به افزایش جذب کلسیم از استخوان و کاهش توده استخوانی می گردد. غده پاراتیروئید در گردن وجود دارد که وظیفه آن تولید هورمون پاراتیروئید و کمک به ذخیره و مصرف کلسیم و فسفر در بدن است.

درمان افسردگی فصلی :

افسردگی فصلی نوعی افسردگی می باشد که اغلب در فصل زمستان و کاهش نور آفتاب روی می دهد. این بیماری اغلب با نورآفتاب درمان می شود. مصرف ویتامین دی به بهبود خلق و خوی در افراد مبتلا به افسردگی کمک می کند.

کاهش مرگ و میر:

همانطور که گفتیم ویتامین د  از ابتلا به سایر بیماری ها جلوگیری می کند و خطر ابتلا به مرگ ومیر ناشی از سایر بیماری های مختلف را کمتر می کند.

آیا ویتامین D جلوی ابتلا به ویروس کرونا را می گیرد؟

ویتامین D تاثیر مهمی بر سیستم ایمنی بدن دارد. این ویتامین التهابات را کنترل کرده و  باعث به وجود آمدن پروتئینی می شود که باکتری ها و ویروس ها را از بین می برد. ویتامین D می تواند در درمان عفونت ناشی از ویروس سارس-کوو2 کمک کند. تحقیقات نشان داده است که از هر چهار بیماری که تست کرونا داده بود، یک نفر احتمالا دچار کمبود ویتامین D بوده است اما تحقیقات در باره این موضوع کامل نشده و ادامه دارد.

کمبود ویتامین D چه کسانی را تهدید می کند؟

    نوزادان

    کودکان زیر 4 سال

    خانم های باردار و شیرده

    افراد بالای 65 سال

    افرادی در معرض کم نور خورشید قرار دارند.

    افرادی که بیشتر در خانه هستند و اغلب پوست خود را می پوشانند.

    افراد دارای پوست های تیره

    افراد مبتلا به اختلالاتی چون بیماری کرون و بیماری سلیاک

    افرادی که اضافه وزن دارند

    افرادی که جراحی بای پس معده انجام داده اند

    افراد مبتلا به پوکی استخوان

    افراد مبتلا به بیماری های مزمن کبد یا کلیه

    افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم

    افراد مبتلا به سارکوئیدوز، سل، هیستوپلاسموز یا دیگر بیماری های گرانولوماتوز

    افراد مبتلا به لنفوم (نوعی سرطان)

    افرادی که داروهایی مانند کلیسترامین ،داروهای ضد قارچ، داروهای درمان ایدز، داروهای ضد تشنج و گلوکوکورتیکوئیدها مصرف می کنند.