استاد علی نصیریان در کنار مجسمه اش+ تصاویر

 تندیس علی نصیریان با  حضور فاطمه معتمدآریا  رضا کیانیان و مهران عباسی مدیرعامل موزه سینما عصر روز گذشته (شنبه ۲۱ تیرماه) در تالار معاصران موزه سینمای ایران رونمایی شد.
 تندیس علی نصیریان بر اساس نقش آفرینی این بازیگر پیشکسوت در فیلم سینمایی «کمیته مجازات» برگرفته از سریال «هزاردستان» علی حاتمی ساخته شده است.
علی نصیریان بعد از رونمایی از تندیسش در تالار معاصران موزه سینما گفت: حس خوبی از این تندیس به من منتقل شد و از موزه سینمای ایران برای ساخت آن بسیار سپاسگزارم.
وی با یادی از زنده یاد علی حاتمی خاطرنشان کرد: یادم می آید علی حاتمی به من گفت دلم می‌خواهد هزاردستان آلبومی از خودت، کشاورز، انتظامی، رشیدی و مشایخی شود و این جمله من را برای پذیرفتن نقش ابوالفتح صحاف مشتاق تر کرد.
بازیگر نقش ابوالفتح افزود: دو ماه در گرمای تابستان سر فیلمبرداری برای این نقش بودم. این شخصیت یک صحاف بود که بیماری سل داشت و به خاطر همین بیماری از همسرش جدا می شود که این سکانس برای من بسیار جذاب و حس خوبی داشت.
وی همچنین گفت: علی حاتمی اعتقاد زیادی به صدای دوبلور بر روی شخصیت های فیلم هایش داشت زیرا می گفت دوبلورها به کیفیت شخصیت ها اضافه می کنند. ناصر طهماسب دوبله بسیار خوبی برای دو نقش من در هزاردستان و کمال‌الملک داشت حتی خودش سر صحنه می آمد و نگاه می کرد زیرا من ترکی بلد نبودم. البته من معتقدم که بهتر است بازیگر خودش صحبت کند زیرا یک بُعد از شخصیت بیان و صدا است که اگر آنرا از بازیگر بگیریم  به کیفیت لطمه می زند.
نصیریان درباره همکاری اش با کارگردان ها نیز توضیح داد: شیوه ای که برای کارم دارم این است که نظراتم را از وقتی متن را می خوانم با کارگردان درمیان می گذارم و در مورد فیلم های حاتمی نیز به همین شکل بود. البته مرحوم حاتمی خیلی دخالت نمی‌کرد و دست ما را باز می گذاشت. اینکه چطور بازی کنیم مربوط به خود بازیگر است و اغلب کارگردا‌ن‌ها رئوس و دیالوگ ها را کنترل می کنند. بازیگری خود کاری خلاقانه است که در ابتدا بازیگر باید شخصیت را تجسم کند و ابعاد دیگر آن صدا و لحن است.
وی درباره همکاری و مراوداتش با چهره های ماندگار از جمله انتظامی، کشاورز، رشیدی و مشایخی نیز گفت: هیچ وقت بین من و همکارانم رقابتی وجود نداشت.یکی از نکته های مهم این بود که هیچ وقت باهم وارد حاشیه نمی شدیم.همیشه باهم کار می کردیم و در مورد نقش هایمان حتی باهم مشورت می کردیم. من معتقدم نکته یابی ها در گفتگو بوجود می آید زیرا با گفتگو خیلی روابط نزدیکتر می شود. درست است که مدرسه بازیگری و کلاس تئاتر رفتم اما این ها درمان درد من نبود، درمان من نشستن با آدم هایی همچون فرخ غفاری و فریدون رهنما، منوچهر انور، داوود رشیدی بود که از آنها بسیار آموختم.
نصیریان با بیان اینکه سینما را از داریوش مهرجویی یاد گرفته است، گفت: مهرجویی بسیار باسواد است و من در چند فیلم او حضور داشتم. یکی از باسوادترین، خلاق ترین و کاربلدترین کارگردان ها است و به گردن سینمای ایران حق دارد. من در اثر تلویزیونی «گاو» هم حضور داشتم که با فیلمی که مهرجویی ساخت بسیار متفاوت بود، زیرا فیلم مهرجویی بسیار خلاقانه ساخته شد و با غلامحسین ساعدی فیلمنامه جدیدی نوشتند.
وی با اشاره به علاقه جوانان به حوزه سینما توضیح داد: بازیگری شوق، وجد و دلبستگی می خواهد و متاسفانه زمانه امروز مانند زمانه ما نیست در زمان ما یک سالن کوچک ۹۰ نفره بود که ما التماس می کریم تا مخاطب بیاوریم، نظراتشان را جویا شویم و متوجه اشکالات کارمان بشویم. اولین کلاس تئاتر را در سال ۱۳۳۰ رفتم، آن زمان ما در خرابه های سنگلج تمرین می‌کردیم اما متاسفانه امروز همه انتظار فرش قرمز دارند!

در ادامه فاطمه معتمد آریا رئیس صنف بازیگران سینمای ایران نیز گفت: در حرفه بازیگری، شاگرد استاد نصیریان هستم. علی نصیریان نماینده یک نسل تکرارنشدنی در بازیگری است. بخش عظیمی از آن مربوط به دوره خاص بازیگری و بخش مهمتر مربوط به خودشان و نسلی است که به این حرفه هویت و شخصیت دادند یعنی از هیچ، چیزی ساختند که شبیه تخت جمشید برای ما در تاریخ فرهنگمان ارزشمند است و مانند یک بنای تاریخی پایه هایی را گذاشتند که درحال حاضر من هم به عنوان یک بازیگر شناخته می شوم.

وی افزود: علت موفقیت، محبوب بودن و استثنایی بودن آن نسل مربوط به روش، نگرش و پذیرششان از این حرفه است که مثل یک اثر تاریخی، بنایی را برای ما گذاشتند که بسیار ارزش دارد. نمی شود نقشی از علی نصیریان را نام ببریم و آنرا دوست نداشته باشیم. وقتی می گوییم ایشان نماینده یک نسل تکرارنشدنی هستند به این دلیل است که نمی توانیم نقشی را پیدا کنیم که ایشان بد انجام داده باشند.

رضا کیانیان از دیگر میهمانان این برنامه نیز گفت: در ابتدا خوشحالم برای رونمایی از تندیس استاد نصیریان از من دعوت شد و با افتخار در این مراسم حضور پیدا کردم. جدای از همه ارزش هایی که علی نصیریان دارد، خودش را به عنوان یک انسان بسیار دوست دارم.

وی ادامه داد: در فیلم «مسخره باز» افتخار داشتم و در خدمت ایشان بودم و اتفاقاتی را دیدم که در سال های اخیر کمتر دیده می شود. اتفاقاتی که برای نسل ایشان و نسل ما وجود داشت و کم کم درحال محو شدن است.ایشان همیشه زودتر سرصحنه حاضر بود و می دانست باید چه کاری انجام بدهند، همیشه شادابی و طراوت خود را حفظ می کردند و اگر با او صحبتی می کردیم، درباره بازیگری و سوابقش بود که از او بسیار آموختیم.

کیانیان یادآور شد: وقتی فاطمه معتمدآریا می گوید علی نصیریان نسل طلایی و تکرارنشدنی است یعنی این نسل اولین نسل تحصیل کرده تئاتر و سینمای ایران هستند. البته قبل از این نسل کسانی بسیار اندک بودند که تحصیل کرده این رشته بودند اما کسانیکه مدرسه هنرهای زیبا را گذراندند درواقع این نسل بودند.

این بازیگر افزود: بازیگرانی داریم که از قبل از انقلاب تا به امروز یک نقش را تکرار می کنند، شیرین و دوست داشتنی هم هستند اما زمانی که چهره شان بهم می ریزد دیگر نمی توانند بازی کنند اما عده ای هم هستند که بازیگرند و چهره و قد آنها در بازی شان اهمیت ندارد به همین دلیل هرچقدر سنشان بگذرد باتجربه تر و جا افتاده تر می شوند. آقای نصیریان از جوانی بازی می کردند و هنوز هم بازی می کنند و هیچ فردی به سن ایشان کار ندارد یعنی الان که بازی می کند همان آقای نصیریان است و 40 سال پیش هم که بازی می کرد باز هم علی نصیریان بود.

کیانیان درباره نگاهش به علی نصیریان در سال های جوانی خود گفت: برای هر بازیگری آرزو است که با بزرگانی مانند علی نصیریان همبازی باشد. من در سن 21 سالگی از مشهد به تهران آمدم و به دانشکده هنرهای زیبا رفتم تا درس بخوانم . در آن زمان آقای نصیریان گُل تئاتر کشور بود که نمایشنامه می نوشت، بازیگر بود، کارگردانی انجام می داد، درباره بحث های تئوریک صحبت می کرد و من که تازه وارد دانشگاه شده بودم فکر می کردم صدها سال زمان می برد تا به بازیگری مانند او برسم که این همه کار کرده و تجربه داشته باشد و اینکه با چنین شخصیتی همبازی شوم بسیار برایم خوشحال کننده بود.

وی ادامه داد: متاسفانه با بعضی بازیگران پیشکسوت بازی نکردم و غم آن بر دلم باقی مانده است و خیلی دوست داشتم بازی کنم.

تندیس استاد علی نصیریان به سفارش موزه سینمای ایران توسط حسین اردستانی طراحی و ساخته شده است. وی گریمور سینما و تلویزیون و مجسمه ساز است که آثارش در خارج از کشور نیز نمایش داده می‌شود.

* کارگاه مجازی «مستند بحران» مرتضی شعبانی برگزار شد

بخش چهارم و پایانی «کارگاه مجازی انتقال تجربه مستند بحران» که همزمان با بحران همه‌گیری بیماری کرونا، در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تهیه شده است، در فضای مجازی عرضه شد. عنوان این بخش «مستند بحران از منظر تولید» است که توسط «مرتضی شعبانی» تهیه‌کننده سینمای مستند ارائه شده است.

مجموعه این کارگاه‌ها در 4 سرفصل مختلف برگزار شد و فیلم آن به شکل Offline قابل دانلود و بازبینی روی وب‌سایت مرکز گسترش، پایگاه خبری سینماتجربی، صفحات فضای مجازی و آپارات است.

کارگاه مجازی «مستند بحران از منظر تولید» چهارمین بخش این مجموعه کارگاه‌ها است که با حضور «مرتضی شعبانی» تهیه‌کننده سینمای مستند ضبط و در فضای مجازی عرضه شده است.

طی سه هفته گذشته نیز دکتر «مصطفی جلالی‌فخر» به بهداشت گروه‌های مستندسازی در زمان بحران پرداخته بود، «محسن اسلام‌زاده» کارگاه انتقال تجربه‌ی مستند بحران را برگزار کرده بود و «محمدسعید محصصی» هم کارگاه «مستند پس از بحران» را ارائه داده بود.

علاقمندان برای تماشای کارگاه مجازی انتقال تجربه مستند بحران می‌توانند به صفحه ویژه سینماحقیقت در آپارات CINEMA_VERITE_film_festival، پایگاه خبری- تحلیلی سینماتجربی به نشانی www.cinematajrobi.ir، وب‌سایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی www.defc.ir و فضای مجازی مراجعه کنند.// فارس