دابسمش دیدینی حمید فرخ نژاد | فیلم حمید فرخ نژاد

حمید فرخ نژاد بازیگر سینمای ایران اصلتا جنوبی است و تحصیلات خود را در رشته ی کارگردانی تئاتر گذرانده است.حمید فرخ نژاد با بازی در فیلم سینمایی گشت ارشاد بسیار درخشید.حمید فرخ نژاد علاوه بر سینما در تئاتر کشور هم نقش بسزایی دارد.حمید فرخ نژاد یکی از بی حاشیه ترین بازیگران سینمایی است.

بیوگرافی حمید فرخ نژاد

حمید فرخ نژاد متولد 28 فروردین 1348 در آبادان ، بازیگر سینما و تلویزیون است.فارغ التحصیل لیسانس کارگردانی تئاتر از دانشگاه تهران می باشد که سال 1369 در 21 سالگی بازیگری را در کنار دستیاری شروع کرد سپس وارد نویسندگی هم شد.

حمید فرخ نژاد در یک خانواده کامل جنوبی در شهر آبادان بعنوان آخرین پسر به دنیا آمده و 6 برادر و 4 خواهر تنی و ناتنی دارد و پدر مرحومش ناخدای لنج بودتا سال 1359 که 9 ساله بود در آبادان زندگی می کردند که بخاطر شروع جنگ به ابتدا به «ماهشهر» نقل مکان کردند تا اینکه دبیرستان در «سربندر» ساکن شدند.

روزی که رفتم دفترچه کنکور بگیرم یک صف طولانی جلوی اداره پست بود و تابلوی بزرگ زده بودند که دفترچه تمام شد ، برای دریافت دفترچه به اهواز مراجعه کنید.فاصله اهواز تا محل زندگی ما 170 کیلومتر بود ، پس گفتم خداحافظ و راهم را کج کردم که بروم سربازی اما به شکل تصادفی یکی از پسر عموهایم را دیدم ، پرسید اینجا چه می‌ کنی و من ماجرا را گفتم.پسر عمویم از در پشتی اداره پست بردتم داخل و در زد و با هم از در رد شدیم ، چند دقیقه بعد با دو تا دفترچه کنکور برگشت ف انگار خدا او را سر راه من گذاشت.

اگر آن روز در جاده منتهی به اداره پست سر راهم سبز نمی‌ شد به کل به راه دیگری رفته بودم دبیرستان علوم انسانی خواندم تا اینکه بزور توانستم با معدل 10/25 دیپلم بگیرم اما در نهایت بخاطر شرایط خاصی که بود سال 1368 در دانشگاه تهران قبول شدم.دو سال بعد اصغر فرهادی (کارگردان) هم در دانشگاه ما پذیرفته شد و هم دانشگاهی شدیم.

شروع بازیگر و دستیاری حمید فرخ نژاد

فرخ نژاد در دوران دانشجویی تجربه ساخت چند فیلم کوتاه را بدست آورد تا اینکه با خسرو سینایی (کارگردان) توسط دخترش سمیرا در دانشگاه آشنا شد.به این ترتیب سال 1369 در 21 سالی با فیلم «کوچه های عشق» اولین تجربه بازیگری را بدست سپس بعنوان دستیار آقای سنایی کنار ایشان حضور داشت.

یکی از افتخارات فرخ نژاد از نظر خودش این است که سینما را با خسرو سینایی شروع کرداست؛ به گفته فرخ نژاد، سینایی فیلمسازی است که سینما برایش مهم و محترم است. با آدم‌های حسابی زیادی کار کرده‌ام. افتخارم گرفتن جایزه از جشنواره‌های خارجی و فجر نیست، بزرگ‌ترین افتخارم این است که با سینایی کارم را شروع کرده‌ام. من سال ۱۳۶۸ تئاتر را در هنرهای زیبا خوانده‌ام. همان‌جا با سمیرا سینایی، دختر خسرو سینایی همکلاس بودم. در ترم دوم پیشنهاد ساخت یک فیلم را دادم که آقای سینایی قبول کرد و باعث ساخت «در کوچه‌های عشق» شد.

درکنار این، دستیار کارگردانی سریال‌های رده پایین را انجام دادم که البته در کنار درس‌های آکادمیک خیلی کمک کرد. ببینید، سینمای ما مثل مملکتمان با خیلی ها متفاوت است و خاص است و همین‌ها درکنار هم کمک کرد چون سر کلاس چیزی را می خوانی که در واقعیت اجرا نمی شود. سینایی به‌م یاد داد سینما را جدی دنبال کنم.جالب است بدانید سالها قبل حمید فرخ نژاد قرار بوده با گروه ساعت خوش همکاری داشته باشد . خود او دراین باره گفته :زمان دانشجویی که با علی عمرانی دوست شدم یک بار به من گفت که قصد دارد یک کار تلویزیونی با طنز نو برای تلویزیون بسازد و به من گفت می خواهد که یکی از بازیگران اصلی گروه باشد .

در عالم جوانی گفتم که باید اول فیلمنامه ها را بخوانم تا تصمیم بگیرم و همین شد که دیگر سراغ من نیامدند . اسم این کار پرواز ۵۷ بود که به سرعت باعث شهرت گروه مهران مدیری و خیلی از کمدین های این سالها شد . بعدهم با ساعت خوش و سال خوش ادامه پیدا کرد و محبوبیت عجیب و غزیبش همه جارا فرا گرفت .تا مدتها غصه دار بودم که چرا چنین اشتباهی کردم و این پیشنهاد را ردکردم .البته بعد ها به این نتیجه رسیدم که انگار خدا نخواست که مسیر من در ابتدای راه از این کانال باشد .

گمان می کنم همین است ومن را با خودش برده و هنوز هم دارد می برد و فقط از یک جایی به بعدش را سعی کردم مدیریت کنم .حمید فرخ نژاد در مصاحبه ای گفته است :تئاتر هیچ وقت مرا جذب کرد . چیزهای خوبی مثل جدیت ،تحلیل شخصیت و تمرین ودورخوانی های فراوان درتئاتر است که اگر کارگردانهای ما این چیزهای خوب را از دنیای تئاتر وام بگیرند ،در فیلمسازی بسیار به دردشان می خورد ،که نمونه موفقش را در کار اصغر فرهادی می توان دید .اما اگر سنتهای کار نمایش با تمام قواعد و شرایطش به سینما بیاید تصنع وکهنگی ایجاد می کند .خیلی زود اینها را فهمیدم ودوست نداشتم . بعدها در کار بازیگری هم به خودم گفتم وقتی موفقم که شبیه بقیه نباشم و از تصنع وتکلف فضای نمایش دور شوم . این خشکی و عصا قورت دادگی و این صداهای پخته و تربیت شده که از دوبله می آید ،به درد تصویر دنیای امروز ما نمی خورد . کدام یک از ما اینقدر سلیس و بی تپق و کامل حرف می زنیم ؟هیچ وقت نفهمیدم چرا تا می گفتیم صدا ،دوربین وحرکت ،بازیگرهایی که قبلش راحت وبی تکلف بودند یک هو همه چیزشان عوض می شد .

ا