پوست‌اندازی اصلاحات با انشعابی بزرگ؟

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: اصلاح‌طلبان در برزخی بزرگ گرفتار شده‌اند؛ اینکه می‌خواهند واقعا اصلاح‌طلب باشند یا میل دارند مسیر اپوزیسیون را طی کنند؟ این برزخ نه فقط گفتمانی بلکه درون‌تشکیلاتی و عینی هم هست به نحوی که میانه‌روهای جبهه اصلاحات نمی‌دانند باید نسبت خود را با طیف تندرو چگونه برقرار کند؟ آنها از یک سو به نوعی می‌خواهند چنین القاء کنند که اختلافی بزرگ در میان اصلاح‌طلبان نیست و همه ذیل یک عنوان واحد یعنی اصلاحات به ادامه فعالیت می‌پردازند و از سوی دیگر در بزنگاه‌های سیاسی نمی‌توانند بر این ادعای خود استوار باشند و اختلافات آنها بیرون می‌زند. از مدت‌ها پیش بسیاری از تحلیلگران می‌گفتند که اصلاح‌طلبان واقعی یعنی آنهایی که واقعا قائل به اصلاحات‌اند باید راه خودشان را از رادیکال‌ها جدا کنند. بسیاری حتی گفتند تنها راه زنده ماندن جبهه اصلاحات انشعاب از طیف تندرو است. هنوز هم این گزاره صادق است و به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان در مقطع کنونی که یک سال و اندی تا انتخابات ریاست‌جمهوری باقی است راهی ندارند جز آنکه دست به انشعابی بزرگ بزنند و راه خود را برای همیشه از طیف تندرو جدا کند زیرا رویه‌ای که تندروهای اصلاحات در پیش گرفته‌اند عملا اپوزیسیون‌شدن نظام است و آنها دیگر نمی‌خواهند با اصولگرایان رقابت کنند و نظام سیاسی را رقیب خود می‌دانند. سید محمد خاتمی هم در این بین نمی‌تواند به عنوان عاملی کنشگر باعث به خط آمدن رادیکال‌ها شود و حتی در چند وقت اخیر ثابت شد که بعضا این او است که تحت تأثیر رادیکال‌ها قرار می‌گیرد. در این شرایط برای میانه‌روها راهی باقی نمی‌ماند مگر انشعاب