حبس، سرنوشت نامزد پوششی حسن روحانی

روز گذشته خبر آمد که دادگاه، اسحاق جهانگیری معاون اول دولت‌های یازدهم و دوازدهم را به اتهام افتراء و نشر اکاذیب به ترتیب به چهار و هشت ماه حبس تعزیری محکوم کرده است که این حبس تعزیری با استناد به قانون و مسئولیت‌های حساس جهانگیری به چهارصد و چهل میلیون ریال جزای نقدی تخفیف داده شده است.

شکایت از جهانگیری پس از اظهارات او در مناظرات انتخابات سال96 ثبت شد و دادگاه برخی جملات جهانگیری نظیر را مصداق سوءنیت و تخریب شخصیت طرف مقابل دانست و تأکید کرد که دفاعیات وکیل جهانگیری بلاوجه و به دور از واقع است.  بر اساس رای دادگاه، قاضی به رأی قطعی پرونده موسوم به «املاک نجومی» و تبرئه محمد باقر قالیباف شهردار اسبق تهران در این پرونده نیز اشاره کرده است. سازمان بازرسی نیز تأکید کرده است که هیچ پرونده مفتوحی درباره قالیباف وجود ندارد.

جهانگیری، از مؤسسان حزب اصلاح‌طلب کارگزاران سازندگی است و در دوره‌های دوم و سوم مجلس نماینده جیرفت بوده است. او در فاصله سال‌های 71 تا 76 و در دولت هاشمی رفسنجانی استاندار اصفهان بود و از سال 76 تا 79 در کابینه نخست سیدمحمد خاتمی؛ وزیر معادن و فلزات بود و از سال 79 در پی ادغام این وزارتخانه با وزارت صنایع و تشکیل وزارتخانه جدید، تا سال 84 در جایگاه وزیر صنایع و معادن فعالیت کرد. بعد از این تاریخ او فعالیت اجرایی خاصی نداشت تا آنکه در تاریخ ۱۴مرداد سال92 حسن روحانی او را به عنوان معاون اول رئیس‌جمهوری منصوب کرد.

بسیاری می‌گویند جهانگیری سهم اصلاح‌طلبان در دولت روحانی بود. در دوره اول به تبع ارتباط حسنه اصلاح‌طلبان با روحانی ارتباط جهانگیری و روحانی هم بدون مشکل بود. یک باور وجود دارد که روحانی دولت اولش را به دو بخش تقسیم کرده بود، بخش سیاست خارجی که در دست ظریف قرار داشت و بخش سیاست داخلی و کارهای اجرایی که همه در اختیار جهانگیری بود. جهانگیری برای روحانی در دولت اولش همه کار می‌کرد؛ از کار اجرایی گرفته تا عنصر توجیه‌گر ناکارآمدی‌ها و نابسمانی‌های دولت.

در همین مسیر جهانگیری در انتخابات سال96 به عنوان نامزد پوششی روحانی وارد عرصه انتخابات شد تا به نوعی آنچه روحانی می‌خواست بگوید اما نمی‌توانست از دهان جهانگیری بیرون آید. یکی از مسئولیت‌های محوله به جهانگیری در جریان این انتخابات حمله به رقیب اصلی یعنی محمدباقر قالیباف بود. جهانگیری هم هرچه به زبانش آمد را گفت و انواع و اقسام اتهام‌زنی‌ها را انجام داد. همان زمان هم بسیاری گفتند که او در قبال اکاذیبی که بیان می‌کند باید پاسخگو باشد و شکایت از او هم شد اما سرانجام این شکایت سال‌ها و تا زمان کنونی طول کشید.

جهانگیری در دولت دوم شرایطی کاملا متفاوت با دولت اول روحانی داشت. روحانی دیگر خود را بی‌نیاز به پایگاه رأی اصلاح‌طلبان می‌دید و سعی کرد از آنها فاصله بگیرد. او از میزان اختیارات جهانگیری کاست و محمود واعظی که رئیس دفتر رئیس جمهور بود عملا نقش معاون اول را ایفا می‌کرد و جهانگیری عنصری بی‌اختیار بود که صرفا در جایگاه معاون اولی نشسته بود. جهانگیری در سال 1400 هم نامزد ریاست جمهوری و البته ردصلایت شد. او حالا به دلیل اتهام‌زنی‌هایش در جریان انتخابات96 مجموعا به 12سال حبس محکوم شده است.

منبع: فردا