رحیم‌پور ازغدی: اولین و تنها انقلاب موفق بعد از جنگ‌های جهانی انقلاب اسلامی بود

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور در جمع دانشجویان حاضر در دوره اسلام ناب گفت: اولین و تنها انقلاب موفق بعد از جنگ‌های جهانی انقلاب اسلامی بود، بقیه یا با چپ ها بودند یا با راست‌ها، تعدادی هم به جنگ داخلی تبدیل شدند، اینجاست که اهمیت انقلاب ایران و نقش ولایت فقیه مشخص می‌شود. 

حسن رحیم‌پور ازغدی با حضور در جمع دانشجویان حاضر در دوره اسلام ناب گفت: اولین و تنها انقلاب موفق بعد از جنگ‌های جهانی انقلاب اسلامی بود، بقیه یا با چپ ها بودند یا با راست‌ها، تعدادی هم به جنگ داخلی تبدیل شدند، اینجاست که اهمیت انقلاب ایران و نقش ولایت فقیه مشخص می‌شود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: هیچ چیزی از ذیل عدالت خارج نیست، آزادی، حقوق جنسی، حقوق اقتصادی و دیپلماسی همه ذیل عدالت تعریف می‌شوند.

وی با اشاره به تاریخ معاصر انقلاب اسلامی گفت: طولانی‌ترین تحریم، وحشی‌ترین تروریسم، تحمیل جنگ ۸ ساله که در آن از ملل مختلف اسیر گرفتیم، همه اینها اتفاق افتاده تا به اینجا رسیدیم. ۳ درصد مردم جبهه آمدند، خیلی‌ها نیامدند، بعضی‌ها هم آنطرفی بودند، ۱۷۰۰۰ شهید ترور دادیم، افرادی که ریش داشتند و مسجد می‌رفتند را به رگبار می‌بستند.

رحیم‌پور ازغدی ادامه داد: در ذهنتان این نباشد که انقلاب کاری نکرده، آن موقع همه انقلابی بودند و الان نیستند، نه، اول انقلاب هم همین بود، در جنگ فقط چند صد هزار خانواده می‌جنگیدند. قبل از انقلاب وقتی انگلیس میخواست مخالفانش را در عمان سرکوب کند از ایران نیرو می‌فرستاد، نفت دست اینها بود، شاه را اینها مدیریت می‌کردند، آزادی نبود. آزادی فقط محدود به سکس و شراب بود، جامعه اکثرا بی‌سواد و فقیر بودند، مراسم دختر شایسته در شهرستان‌ها برگزار می‌کردند.

وی در ادامه گفت: روشنفکری در فخرفروشی نسبت به دیگران تعریف می‌شد، روشنفکر به مردم کاری نداشت. آنها را با خودتان مقایسه کنید، آنها کجا و شما کجا. چیزهایی اتفاق افتاده و شما آمدید و دیدید اینها هست، خیال کردید از ابتدا بوده. داعش داشتیم وقتی داعشی نبود، خان‌های فئودال، که جالب بود کمونیست‌ها هم با اینها همکاری می‌کردند، جوانان ما را، بسیجی‌های ما را، می‌گرفتند و در مراسم عروسی به جای گوسفند آنها را قربانی می‌کردند، در جایی با موزائیک سر می‌بریدند.

رحیم‌پور ازغدی گفت: مشکل الان ما در حوزه عقل عملی است، نه نظری. ما در حوزه اجرا و مدیریت و پیشبرد این اهداف ضعیف هستیم. باید در شیوه عدالت خواهی دو اصل را رعایت کنیم: اشراف و انصاف. باید به مسئله آگاه باشیم و مفهوم را بشناسیم تا عاقلانه عمل کنیم. خیلی‌ها عدالت خواه هستند، اما عدالت دان نیستند! جوری کار را پیش می‌برد که به بی عدالتی می‌رسد. عقل عملی عدالت را ندارد! عدالت بدون عقل که عدالت نیست. باید انصاف داشته باشیم، یعنی بدانیم اگر خودمان باشیم جور دیگر عمل می‌کردیم؟!

وی در ادامه گفت: شما می‌بینید دولت‌ها و مجلس‌ها عوض می‌شوند، ولی بعضی مشکل‌ها همچنان هستند، مثلا نظام مالیاتی ما همچنان کاملا اسلامی نیست. نظام مالیاتی باید شفاف باشد که نیست، در مللی هم که هست برای کنترل دارایی است، اقویا ضعفا را کنترل می‌کنند. مشکل مسکن، مشکل ازدواج، مشکل آلودگی هوااینها به عدالت مربوط نیست؟ راه حل عملی نمی‌خواهد؟

رحیم‌پور ازغدی با بیان اینکه باید بدانیم پیشرفت چیست گفت: اگر همه چیز انسان را جسم مادی ببینیم، راهکار غرب واقعا درست است. ولی اگر انسان را یک موجود ابدی و آگاه ببینیم، باید ببینیم آزادی چه تعریفی دارد، پیشرفت چیست، یک عده فکر میکنند برای پیشرفت باید شبیه آن کشور‌ها شویم.

وی گفت: هدف مکتب امام جهت‌گیری درست برای کسب معنویت و آخرت است. واقعیت این است که همه می‌میریم، ما وقتی میگوئیم پیشرفت، نباید فقط ۶۰ سال آینده را ببینیم، فقط شکم و زیر شکم را نباید ببینیم. اگر قبول کنی که همه ما در محضر خداییم، تعریفت از توسعه، مردم‌سالاری، آزادی و... عوض می‌شود. می‌گوییم خدا رزاق است ولی باور نداریم، البته یک مشکل این است که می‌گوییم عالم محضر خداست ولی باور نداریم.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: این هایی که میگویند اساسا اسلام نابی معنا ندارد بویی از عقل نبرده‌اند و عملا بر عقلانیت و شعور بشر اعلان جنگ کرده‌اند. امام می‌فرماید هیچ مکلفی در عالم نیست مگر اینکه تحت آزمایش الهی است، هر جایی که هستید همانجا کار درست را انجام دهید، هر کاری انجام میدهی چه کارگری چه ریاست‌جمهوری، ملاک درست انجام دادن کار است. در اسلام فقط یک هدف و معیار داریم ان هم رضایت خداست. امام می‌فرماید صورت عمل ملاک نیست، باطن عمل، انگیزه عمل ملاک است.

رحیم‌پور ازغدی در پایان گفت: عده‌ای فکر می‌کنند عدالت در سرمایه‌داریست، عده‌ای عدالت را در مالکیت دولتی می‌دانند. کمونیست‌ها که شکست خوردند، نتیجه سرمایه‌داری هم شد فقر و دیکتاتوری. در دانشگاه‌های ما با عنوان توسعه، عدالتخواهی را سرکوب می‌کنند و آن را یک ایدئولوژی ضدعلم می‌دانند. می‌گویند اگر پیشرفت و توسعه می‌خواهید اخلاق را کنار بگذارید، تنها موتور پیشرفت حرص است.