فوت و فن: بررسی دلایل شکست استقلال

به گزارش "ورزش سه"، دربی یک حکایت متفاوت است. شاید یک شروع دوباره باشد. برای تیمی که هنوز در جستجوی هدف است. استقلال در صدر بود و 6 گل به تیم هوادار زده بود. تیمی که در استادیوم آزادی تهران یک بر صفر و با گل محمد جواد محمدی پرسپولیس را یک بر صفر شکست داده بود. اما تیمی که در دربی پیروز شد پرسپولیس بود. حالا یحیی گل محمدی و شاگردانش هستند که شانه به شانه سپاهان برای کسب عنوان قهرمانی حرکت می کنند. استقلال برای تکرار قهرمانی در لیگ برتر حالا علاوه بر سپاهان باید منتظر لغزش پرسپولیس هم باشد. اگر چه در فوتبال وقوع هر اتفاقی محتمل به نظر می رسد اما باید گفت کار استقلال برای تکرار قهرمانی در لیگ برتر سخت است. به خصوص که در هفته های پایانی با قرعه های سختی روبرو است. استقلال باید با صنعت نفت متحول شده با عبدالله ویسی و تیم‌های مس رفسنجان و تراکتور مسابقه دهد.

تغییری که نتیجه نداد

استقلال بازی با پرسپولیس را با یک تغییر به نسبت هفته‌های گذشته شروع کرد. حضور پیمان بابایی در نوک خط حمله به جای امیر ارسلان مطهری تغییری که جواب نداد. سیستم استقلال اما تغییرنکرده بود و همان 3-3-4 همیشگی بود. امیر ارسلان در بازی‌های اخیر استقلال گل نزده بود اما تلاش او در نوک خط حمله مثال زدنی بود. به خصوص تلاش هایی که برای توپ گیری داشت. شاید بهتر بود در این بازی هم ریکاردو ساپینتو به امیر ارسلان بازی می‌داد. به خصوص که پیمان بابایی هر گاه به عنوان مهاجم ذخیره به ترکیب تیم اضافه می‌شد بهتر بازی می‌کرد. او در دربی محو بازی شده بود و با وجود همه تلاش‌ها حتی موفق به ایجاد یک خطر هم نشد! تا جایی که ریکاردو ساپینتو هم مثل ما فهمید که باید دست به تعویض او بزند. امیر ارسلان اما زمانی به میدان آمد که کار کمی سخت شده بود. پرسپولیس به گل رسیده بود و با چنگ و دندان از گل محافظت می‌کرد و در نهایت هم گل عیسی آل کثیر موجب برد در دربی و در نهایت کسب سه امتیاز شد. ریکاردو ساپینتو حتی برای جبران گل عیسی آل کثیر شیوه بازی تیمش را از 3-3-4 به 2-4-4 تغییر داد. حضور همزمان آرمان رمضانی و امیر ارسلان مطهری برای اینکه استقلال هم از توپ‌های هوایی بهره ببرد و هم از توپ‌های زمینی. اما پرسپولیس آنقدر در منطقه یک سوم دفاعی متراکم بود که اجازه استفاده از هیچ توپی را به آبی‌ها نداد.

پرسی که این بار شکست

یکی از خصوصیت‌های جالب تیم استقلال در بازی‌های دور برگشت پرس از بالا بود. آنالیز گل های استقلال در بازی های دور برگشت به خوبی نشان می دهد که بیشتر گل‌های تیم ریکاردو ساپینتو بعد از توپ گیری از حریف به ثمر رسید تا حملات سازمان دفاعی شده و شروع حمله از خط دروازه. نمونه این گل‌ها در بازی با هوادار دیده شد. یا در بازی با فولاد در استادیوم اختصاصی این شهر یحیی گل محمدی این را به خوبی می دانست و تیمش تلاش کرد با پاس های  متعدد در منطقه یک سوم دفاعی این پرس را بشکند و موفق به انجام این کار شد. در جریان بازی هیچ گاه پرسپولیس سعی نکرد با پاس های بلند این پرس را بکشند. این ایده هم نشان داد، یک ضد تاکتیک خوب است. پرسپولیسی ها اجازه می‌دادند استقلال برای پرس جلو بکشد و آنوقت با پاس‌های زمینی متعدد پرس را می شکستند و بعد به بازی خود ادامه می‌دادند. در حالی که اگر برای شکستن پرس به ارسال پاس‌های بلند اقدام می‌کردند با خط دفاعی سازمان یافته مواجه می‌شدند.

دربی 100 برای استقلال، نشد آنی که باید می شد

حضور پیمان بابایی در نوک خط حمله موجب شکست استقلال در دربی شد؟ آیا تو سر تویی که عارف غلامی در محوطه جریمه از عیسی آل کثیر خورد پیروزی پرسپولیس را به همراه داشت؟ تعویض های ریکاردو ساپینتو این بار خوب نبود؟ داوری به استقلال بد کرد؟ تنها نمایش علیرضا بیرانوند بود که اجازه نداد مهدی قایدی در نوک خط حمله هنرنمایی کند؟ همه این‌ها بهانه است که می‌تواند موجب توجیه شکست استقلال شود. اما باید گفت تهاجمی ترین تیم لیگ برتر در دربی برگشت آنی نبود که باید همیشه می بود. اگر پیمان بابایی خوب نبود بعد از او هم امیر ارسلان مطهری به ترکیب اضافه شد و هم آرمان رمضانی و حتی رضا میرزایی که در بازی با گل گهر سرنوشت بازی را تغییر داد. اگر تو سر توپی که عارف غلامی از عیسی آل کثیر خورد، یک اشتباه فردی بود در بازی رفت دربی هم استقلال ابتدا گل خورد اما در ادامه علاوه بر گل خورده گل برتری را هم زد و تا آستانه پیروزی هم پیش رفت. واقعیت این است که تیم استقلال دیروز خوب بازی نکرد. مهدی قایدی جز دقایق ابتدایی در سایر دقایق در بازی حل شده بود. محمد محبی سردرگم بازی می‌کرد و شاید هم کلافه سعید مهری و آرش رضاوند در میانه میدان نه در توپ گیری خوب بودند و نه در ایجاد موقعیت. از سمت چپ جعفر سلمانی نتوانست پایه گذار حملات خوب باشد و از بخت بد استقلال کوین یامگا هم خیلی زود مصدوم و از ترکیب تیم بیرون آمد... و البته ریکاردو ساپینتو برای اینکه تیمش در دربی بازنده نباشد همه کار کرد اما تیمش دیروز خوب نبود و از دست او هم کاری ساخته نبود.

فوتبال ادامه دارد ...

فوتبال برای استقلال ادامه دارد. استقلال دیروز خوب نبود. نه ریکاردو ساپینتو می‌خواست که این طور شود و نه بازیکنان. آنها می‌خواستند در این دیدار مثل همیشه باشند اما گاهی شرایط مطابق میل و برنامه از پیش تعیین شده پیش نمی‌رود. شاید برای استقلال در فصلی که مدیریت پی در پی تغییر کرده و تیم در یک آشفتگی مالی بسر می برد، همین که در کورس قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی است رضایت بخش است. روزبه چشمی دیروز در مصاحبه اش اشاره به این موضوع داشت. او گفت با مشکلاتی که ما به آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، شاید اگر تیم دیگری بود الان هشتم یا نهم جدول بود. این انصافا بهانه نیست چرا که او  دیروز در مصاحبه اش به این نکته اشاره کرد که خوب نبودیم و خوب بازی نکردیم. سرانجام حذف از لیگ قهرمانان آسیا و آشفتگی مالی در باشگاه تاثیر منفی خود را روی روحیه و روان بازیکنان می گذارد. اگر این مشکلات بی اثر بود که تیم ها به سمت رفتار حرفه ای و انضباط مالی برای موفقیت نمی‌رفتند. با این حال ریکاردو ساپینتو دوست دارد، در این شرایط هم به مبارزه خود ادامه دهد. دلایل او کافی است. هنوز تیم شانس قهرمانی در لیگ برتر را از دست نداده است و از سویی در جام حذفی هم یکی از مدعیان قهرمانی بشمار می‌رود. باخت در دربی موجب سرزنش استقلالی‌ها و ریکاردو ساپینتو نشد و شاید همین برای آنها مایه دلگرمی باشد. البته شکست دیروز درس بزرگی به آبی ها داد. اینکه دربی با همه بازی ها متفاوت است و خیلی به کارنامه دو تیم در بازی های گذشته ربطی ندارد. این شکست شاید انگیزه ای شود که استقلال در هفته‌های پایانی دوباره تبدیل به همان تیم خوب پیش از دربی شود.