دفاع مشکوک از متهمان بمبگذاری ناموفق در شیراز
روزنامه شرق ضمن مصاحبه با خانواده یکی از متهمان بمبگذاری در شیراز، به تبرئه این تروریست و همراهان وی پرداخت.
سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، پیش از این تیمی پنج نفره را در استانهای اصفهان و فارس دستگیر کرد که شب حمله تروریستی به حرم شاهچراغ در شیراز، اقدام به بمبگذاری در خیابان معالیآباد شیراز که خیابان پرترددی است کرده بودند. این اقدام تروریستی در پی گزارشهای مردمی مبنی بر رویت بستهای مشکوک، لو رفت و تیم چک و خنثی اقدام به خنثیسازی بمب کردند.
در حالی این عملیات تروریستی ناکام ماند و تیم تروریست بازداشت شدند که در صورت انفجار بمب در خیابان پر رفت و آمد معالیآباد، میتوانست دهها نفر از هموطنان را مانند جنایت تروریستها در حرم حضرت شاهچراغ به خاک و خون بکشد. اما با وجود این واقعیت و اسناد و مدارک موجود، روزنامه زنجیرهای شرق سراغ مادر یکی از متهمان بمبگذاری (امیر ارسلان مهدوی) رفته، و ضمن ورزشکار معرفی کردن وی و این که فقط یک زندگی معمولی میخواسته(!) سعی کرده متهمان را تبرئه کند.
شرق برای عاطفی کردن ماجرا و تحمیق مخاطب مینویسد: «وقتی اولین برف زمستان بارید، دوباره نامش بر سر زبانها افتاد. تصاویرش روی کوههای سفیدپوش در حالی که مشغول اسکی است، بر صفحه توییتر و اینستاگرام دوستان و آشنایانش نقش بست. برف، بسیاری را یاد او انداخته بود؛ یاد امیرارسلانی که در ویدئویی با شعف میگوید: «دربندسریم... برف خوشگلی داره میاد از این دونهدرشتها که مثل پر میشینه...». اما آخرین باری که خانواده، دوستان و آشنایانش او را دیدهاند، به جای عینک اسکی، چشمبند سیاه بر صورت داشته و به جای انتظار برای نشستن برف نو، رو به دوربین چیزهایی گفته که مادرش میگوید «باور ندارم». امیرارسلان مهدوی یکی از پنج ورزشکار شیرازی بازداشتشده است. اگرچه ورزشکاران بیشتری در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت شدند، اما این پنج نفر با انتشار فیلم «اعتراف» به آنچه «قصد بمبگذاری» عنوان شده، بیشتر شناخته شدند.
چهارشنبه هفته گذشته دو نفر از این گروه پنجنفره با قرار وثیقه چهارمیلیاردی آزاد شدند؛ خبری که اگرچه خوشحالی از آزادی دنا شیبانی و محمد خیوه را به ارمغان آورد، اما نگرانیها درباره تداوم بازداشت امیرارسلان مهدوی، اشراق نجفآبادی و حسام موسوی را تشدید کرد.
عنوان اتهامی امیرارسلان در این ویدئو همه کسانی که او را میشناختند، شگفتزده کرد. مادر ارسلان هیچ اطلاعی از نحوه بازداشت و مکان آن ندارد. نمیداند فرزندش کجا برده شده، نمیداند آیا محل نگهداری او از ابتدای بازداشت تاکنون تغییری کرده یا نه. نمیداند الان کجا و در چه شرایطی نگهداری میشود. خانواده همان شب بالاخره از بازداشت ارسلان باخبر میشوند و نهاد بازداشتکننده، همان شب برای بازرسی به خانه آنها میرود.
ارسلان مثل بسیاری از همسالانش از سیاست یک زندگی معمولی میخواست. مادرش میگوید «ارسلان سیاسی نبود، موضوعات سیاسی روز را در آن حد که به زندگی روزمره و آیندهاش بستگی داشت، دنبال میکرد» و در پی یک «زندگی نرمال» بود.
شرق توضیح نداده که آیا برای جذب سرویسهای جاسوسی بیگانه و گروهکهای تروریست شدن، فرد باید زیر بته عمل آمده باشد و فاقد هیچ سابقه هنری و ورزشی و شغلی و تحصیلی باشد؟! یا به هر حال، دشمنان برای جذب مزدور، سراغ افراد با گرایشهای مختلف میروند و با توجه به نقطه ضعفهایشان، آنها را به استخدام درمیآورند؟ به عنوان مثال سرکرده گروهک تروریستی منافقین تحصیل کرده رشته حقوق بوده و با این وجود اقدام به وطنفروشی و خیانت کرده و در شهادت 17 هزار شهروند ایرانی، نقشآفرینی و دستور دهنده اصلی بوده است.
یادآور میشود روزنامههای زنجیرهای مانند شرق و اعتماد، در هفتههای اخیر به بهانههای مختلف اقدام به حمایت از اشرار اغتشاشگر و عناصر آدمکش کردهاند و این در حالی است که آنها متهمان اصلی حمایت از اغتشاشاتی هستند که طی آنها، رسانههای فارسیزبان بیگانه، علناً دستور ساخت کوکتل مولوتف و بمب و ترور و جنایت میدادند.
دیدگاه تان را بنویسید