جبران لغو سفر بایدن به تل‌آویو با پاس گل گِروسی به بِنِت!
نورنیوز نوشت: سفر پرحاشیه مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به فلسطین اشغالی به فاصله چند روز قبل از برگزاری نشست شورای حکام آژانس، پاس گلی استثنایی به بنت بود که برای مشخص شدن مابه‌ازای آن برای گروسی باید منتظر ماند.
شبکه آمریکایی «ان‌بی‌سی» به نقل از منابع آگاه در دولت آمریکا گزارش داد که سفر جو بایدن به عربستان و سرزمین‌های اشغالی به تاخیر افتاده است!
گفته می‌شود لغو موقت این سفر به‌دلیل بالا گرفتن تنش‌های سیاسی در رژیم صهیونیستی و احتمال سقوط ائتلاف متزلزل نفتالی بنت است.
این خبر در حالی منتشر شده که بنت برای مقابله با منتقدین خود در نشست تابستانی کنست (پارلمان این رژیم) که تا ۳۱ ژوئیه ادامه دارد به‌شدت نیازمند دوپینگ سیاسی است و به نقش‌آفرینی جو بایدن رئیس جمهور آمریکا برای حمایت سیاسی از خود شدیدا دل‌بسته است.
بنت در عین نگرانی از رای عدم اعتماد مخالفان به دورنمایی امیدوار است که طی آن بتواند با گذر از این چند هفته، شرایط سیاسی را برای تقسیم قدرت سامان دهد و با جایگزینی «یائیر لاپید» به عنوان نخست‌وزیر، ائتلافش را زنده نگه دارد.
در این میان تلاش برای دستاوردسازی و نمایش چهره‌ای مقتدر از دولت ائتلافی یکی از راهبردهایی است که بنت با دست زدن به ریسک‌های امنیتی پرهزینه به‌دنبال تحقق آن است.
در صورتی که بنت موفق به ادامه حیات ائتلافی‌اش نشود بار دیگر ناپایداری سیاسی بر ساختار این رژیم حاکم خواهد شد و سردمداران تل‌آویو باید چون گذشته در انتظار تجدید دوره‌های متوالی انتخابات باشند.
این رژیم پیش‌تر در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ این شرایط را تجربه کرده، از همین رو بنت با استیصال، نامه‌ای سرگشاده منتشر کرده و با یادآوری آن دوران، رژیم را بر سر یک چهار راه تاریخیِ حرکت رو به جلو با «یک دولت کارآمد» یا فرو رفتن در هرج و مرج و نفرت داخلی و ضعف خارجی به خاطر نگاه‌‌های فردی، توصیف کرده است.
در چنین وضعیت نابسامانی ارزشمندترین دستاورد بنت برای بقاء خود، سلسله عملیات‌هایی است که بتواند با تمسک به آن خود را دولتی قدرتمند که قادر است بر معادلات مهم منطقه‌ای و بین‌المللی چون مذاکرات وین تاثیرگذار نشان دهد و از دستاوردهای این نمایش در تثبیت ائتلاف خود بهره‌برداری کند.
در این رابطه سفر سوال برانگیز و پرحاشیه «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به سرزمین‌های اشغالی آن هم به فاصله چند روز قبل از برگزاری نشست شورای حکام آژانس که قرار است به گزارش مدیرکل در مورد پرونده صلح آمیز هسته‌ای ایران رسیدگی کند، پاس گلی قابل توجه به بنت بود که برای مشخص شدن مابه‌ازای آن برای گروسی باید منتظر ماند.
گروسی در مصاحبه‌ای پس از سفر به سرزمین‌های اشغالی و در پاسخ به اعتراضاتی که به این اقدام او وارد شد در اظهارنظری که سوالات پیرامون این سفر را بیشتر کرد اعلام نمود: «در سفر به اسرائیل از آنها خواستم اجازه دهند آژانس کار خود را انجام دهد!»
تلاش بنت برای تبدیل نتایج مذاکرات وین به دستاوردی برای دولت خود در حالی است که این رویکرد حتی در میان برخی مقامات کلیدی رژیم صهیونیستی نیز با مخالفت‌های جدی روبرو است.
مخالفین اقدامات تخریبی بنت در قبال مذاکرات وین در رژیم صهیونیستی، همچنان بر این باورند که دورنمای توافق نهایی همچنان امکان‌پذیر است و لذا این رژیم باید تمام قدرتش را به‌کار گیرد تا این توافق سند بهتری از نظر آنان نسبت به توافق قبلی باشد که در اوایل سال ۲۰۲۲ در وین مورد مذاکره بود.
اقدامات انجام شده از سوی بنت در انتشار نوشته‌هایی که او آن را به برخی مقامات ایرانی منتسب کرد و آنها را سندی برای تایید ادعاهای رسانه‌ای وال استریت ژورنال پیرامون سیاست‌های هسته‌ای ایران دانست در کنار انجام این اقدام قبل از نشست عادی شورای حکام آژانس اگرچه هیچ‌گونه ارزش حقوقی نداشت اما به وضوح نشانه دست و پا زدن‌های بنت برای استراتژیک جلوه دادن فعالیت‌هایش و رفع تغییر وضعیت مستاصل داخلی خود به یک ثبات نسبی بود.
اگرچه مجموعه این تلاش‌ها می‌تواند مزاحمت‌هایی را برای پیشبرد اهداف سیاسی و حقوقی جمهوری اسلامی ایران ایجاد کند لیکن رویکرد و شیوه تعامل مذاکره‌کنندگان کشورمان و فعالیت‌های دیپلماتیکی که با جدیت پیگیری می‌شود در کنار صبر و آرامش ملت ایران، به‌طور قطع محاسبات خیالی رژیم صهیونیستی را بر هم خواهد زد.
آمریکایی‌ها به عنوان طرفی که برای تغییر وضعیت موجود باید با اتخاذ تصمیم سیاسی گام‌های محکمی بردارند، همواره ایرانیان را در کنترل ارتباطات و مهارت مذاکره در غرب آسیا رقیبی سرسخت توصیف کرده‌اند و به خوبی می‌دانند که تهران تحت تاثیر تهدید و اقدامات ایذایی حاضر به عقب‌نشینی از مواضع قانونی و اصولی خود نیست.
تلاش برای پیچیده‌تر کردن شرایط، چه از سوی غرب و رژیم صهیونیستی باشد و چه توسط مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دنبال شود، تنها به فاصله گرفتن طرفین از توافق قوی، پایدار و قابل اتکاء منجر خواهد شد که طبیعتا منطبق بر منافع هیچ‌یک از طرفین نیست.
دیدگاه تان را بنویسید