حضور تتلو در جشن خبرگزاری فارس پرحاشیه شد
ماجرای خواننده توّاب
جنجال بر سر تتلو درمیان چهره‌های حاضر در مراسم حضور یک نفر برای همه موجب جلب توجه شده بود؛ آن فرد کسی نبود جز همان خواننده زیرزمینی معروف به تتلو. او آمد و کنار شخصیت‌های اصولگرا نشست، با آنها عکس انداخت و دست آخر از دست رسایی کاریکاتور خود را به‌عنوان نوعی تقدیر دریافت کرد. این ماجرا جنجال‌های زیادی داشت.
چهارشنبه عصر در حالی که فقط چند ساعت به پایان مهلت تبلیغاتی زمان باقی مانده بود ناگهان انتشار یک عکس و بعد از آن انتشار یک کلیپ که مربوط می‌شد به دیدار ابراهیم رئیسی و خواننده‌ای زیرزمینی مشهور به تتلو به کلی فضای انتخابات را تحت تاثیر قرار داد. بعد که اصولگرایان انتخابات را واگذار کردند در واکاوی علت این نتیجه انتخاباتی برخی معتقد بودند که دیدار با تتلو می‌توانسته یکی از این دلایل باشد. اما در این میان خیلی‌ها هم بودند که این نظر را قبول نداشتند. از جمله این افراد شخص ابراهیم رئیسی بود. او اخیرا در این مورد گفته است: «... با اینکه بعد از نماز باید با عجله به سمت پرواز می‌رفتم؛ اما نشستم و سه تا چهار دقیقه او را به خاطر ترانه‌ای که برای امام رضا(ع) خوانده بود، تحسین و تشویق کردم و رفتم... خیلی متأسف شدم وقتی شنیدم تصاویر نامناسبی از گذشته که او از آنها اعلام برائت کرده، با طراحی همان اتاق عملیات روانی به‌طور گسترده در فضای مجازی پخش شد. خُب، این کار خیلی زشت و حرام و اشاعه فحشا از جوانی است که اظهار می‌کند من توبه کرده‌ام. این گناهی عظیم‌تر است».
از آن ماجرا چندین هفته گذشته اما واکنش‌ها به این ماجرا ادامه دارد. در این میان اما تتلو یک‌بار دیگر جنجالی شده است. ماجرا از این قرار است که بعدازظهر یکشنبه، 25تیر، اولین جشن سالگرد راه‌اندازی فارس‌پلاس با حضور برخی مسئولان و شخصیت‌های فرهنگی، نمایندگان مجلس و اصحاب رسانه در تالار اندیشه حوزه هنری تهران برگزار شد. در این مراسم که بانی آن خبرگزاری فارس بود، چهره‌های آشنایی حضور داشتند. از عزت‌الله ضرغامی، رئیس اسبق صداوسیما و حمید رسایی نماینده سابق مجلس گرفته تا بهنوش بختیاری، بازیگر، چهره‌های شاخص دعوت‌شده به این مراسم بودند. درمیان چهره‌های حاضر در این مراسم اما حضور یک نفر برای همه موجب جلب توجه شده بود؛ آن فرد کسی نبود جز همان خواننده زیرزمینی معروف به تتلو. او آمد و کنار شخصیت‌های اصولگرا نشست، با آنها عکس انداخت و دست آخر از دست رسایی کاریکاتور خود را به‌عنوان نوعی تقدیر دریافت کرد. دقایقی از انتشار تصاویر و فیلم این مراسم نگذشته بود که ناگهان جنجالی بزرگ در رسانه‌ها آغاز شد.جنجالی از جنس همان جنجال هفته آخر اردیبهشت.
آنها که رفتند آنها که ماندند
حاشیه‌ها البته از همان داخل نشست شروع شد. از جایی که نقوی‌حسینی نشست را ترک کرد. او ماجرا را اینگونه توصیف کرده است: «برای مراسم فارس پلاس از هفتههای قبل مورد دعوت قرار گرفته بودم و برای حضور هم اصرار داشتند. وقتی به جایی دعوت میشوید از لیست و اسامی میهمانها اطلاع ندارید و به جهت احترامی که برای تمامی رسانه‌ها و فعالان در این حوزه قائل هستم، شرکت کردم. ابتدا قصد داشتم در انتهای جلسه قرار گیرم ولی با اصرار دوستان به ردیف اول رفتم که در آن قسمت میهمانان مختلفی قرار داشتند. یک لحظه احساس کردم فردی وارد شد که بسیار مورد توجه دوربینها قرار گرفته، جلو آمد و دو تا از آقایان جای خود را به ایشان دادند. واقعا ایشان را اصلا نمیشناختم زیرا ویدئو نشست او را با آقای رئیسی ندیده بودم و در ابتدا فکر کردم یک فوتبالیست است، سوال کردم گفتند که آقای تتلو است و بعد از آن سالن را ترک کردم، البته به دلیل حضور ایشان نبود زمانی که برای این برنامه گذاشته بودم به پایان رسید و سالن را ترک کردم. در ابتدا من در ردیف اول نشسته بودم که پس از آن آقای تتلو به آن ردیف هدایت شد و در آنجا نشست و این با اینکه در کنار او نشسته باشم، متفاوت است. اصولگرایان از چنین افرادی استقبال نکردند.
اما در همین حال عزت‌الله ضرغامی نظری دیگر در این مورد داشت. او گفته است: «برای سخنرانی به مجلس جشنی دعوت شدم. مثل هر جشنی، همه جور عزیز حضور داشتند. من کمترین بودم. از فعالان و سوژه‌های فضای مجازی هم تقدیر شد. باز هم من کمترین بودم. آقای امیر مقصودلو (تتلو) را هم دیدم. تواضع و روی خوش او برجسته بود. خصلتی که در برهوت سیاسیون کیمیاست. هر جا سخن از خطا و گناه و خلاف شد، خود را از همه خطاکار‌تر می‌دانم! نگرانم که مبادا دیگران از اینکه کنار من دیده شوند آسیب ببینند. امثال من را با سیاسیون کهنه‌‌کار، محترم و پر آبرو مقایسه نکنید. ما را از خودمان نترسانید. همین هستیم که می‌بینید! برتری‌جویی و علو، نتیجه‌اش عاقبت قارون است که خود و ثروت افسانه‌ای‌اش یک جا در دل زمین فرو رفت. مراقب باشیم!»
حمید رسایی هم البته در مطلبی در مورد واکنش‌ها به دیدارش با تتلو نوشت: «آقای موسوی (مدیرعامل خبرگزاری فارس) با خنده گفت حالا که آمدید، می‌خواهیم در زمان تقدیر از آنها روی جایگاه، شما را هم دعوت کنیم تا در کنار دوستان دیگر، هدیه آنها را بدهید، موافق‌اید؟ خندیدم و گفتم بالاخره لنگه‌کفش هم در بیابان نعمت است! گفت از این بابت می‌گویم که تتلو را هم به جایگاه دعوت می‌کنیم. گفتم مگر تتلو جزام دارد که من از او بترسم و دوری کنم؟! آقای مقصودلو گذشته‌ای داشته که از آن گذشته، اظهار پشیمانی کرده... اگر به صفحات مجازی‌اش مراجعه کنید، نه‌تنها اثری از آن گذشته نمی‌بینید، بلکه تلاشش برای جبران آن قابل دیدن است...» رسایی ادامه داده است: «با صراحت و بدون لکنت می‌گویم که امثال این خواننده با این ظاهر متفاوت اما پشیمان از گذشته‌اش و پرتلاش برای جبران آن، شرف دارد بر برخی از انقلابی‌های با ریش اما پشیمان از گذشته...؛ چه آنها که در صف اصولگرایان‌اند و چه آنها که در صف اصلاح‌طلبان‌اند، چه آنها که عمامه به سر دارند و چه آنهایی که کروات به یقه».
شوخی و جدی عبدی
اما در خارج از مراسم اولین واکنش را عباس عبدی از خود نشان داد. واکنشی که البته با بازخوردهای فراوانی مواجه شد. این تحلیلگر اصلاح‌طلب در واکنش به حضور تتلو و چهره‌هایی از این دست در جشن خبرگزای فارس گفت که اصولگرایی را می‌توان به پیش و پس از این ماجرا طبقه‌بندی کرد. عباس عبدی در کانال تلگرامی‌اش نوشت: آنهایی که هنوز به اهمیت انتخابات به‌عنوان یک عامل مهم تغییر در باورها و ارزش‌ها ایمان نیاورده‌اند این عکس را هر روز چند بار ببینند. اصولگرایی را می‌توان به پیش و پس از این عکس طبقه‌بندی کرد. احتمالا این عکس را بدهم در قطع مناسب چاپ کنند و در دفترم بزنم با این تیتر که اگر عوامل دیگر نتوانست این جماعت را ذوب کند، انتخابات به‌خوبی توانست. به قول مارکس در مانیفست در توصیف مدرنیته: «هر آنچه سخت و استوار است دود می‌شود و به هوا می‌رود. این جماعت که نه سخت است و نه استوار؛ برای دود کردن‌شان کوشش برای کسب چند رای ناقابل و البته حلال کافی است. ضمنا علامت تاج را بر کلاه و آستین بالازده را نزد آقای تتلو ببینید تا همه چیز روشن شود.»
او بلافاصله بعد از این مطلب در مصاحبه دیگری گفت: «یک گروه باید دنبال بازسازی هویت خودش در درجه اول باشد؛ نه آنکه هویت خودش را هم از دست بدهد تا جلب آرا کند چون در این صورت همان آرای پیشین خود را نیز از دست می‌دهد.» عباس عبدی در پاسخ به این سوال که اصولگرایان برای انتخابات مجلس دهم کلاه مخملی‌ها را برای برنامه تبلیغاتی خود دعوت کردند و در انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم و پس از آن نیز تتلو را آوردند به نظر شما آنها می‌توانند با این روش‌ها آرای خاکستری را به سمت خود جذب کنند؟ گفت: «خدا عاقبت کسانی را به‌خیر کند که آرای خاکستری‌شان می‌خواهد تتلو و کلاه مخملی‌ها باشد. نمی‌دانم آنجا اصلا کسی به این موضوعات به‌طور جدی فکر می‌کند یا آنکه همین طور تتلو می‌آید و ردیف جلو می‌نشیند، کلاهش را هم کج می‌گذارد و خالکوبی‌هایش را بیرون می‌اندازد. من که عکس مراسم را دیدم جا خوردم. به نظرم همه در نهایت تتلیتی می‌شوند و یک کلاه مخملی هم سرشان بگذارند تمام است. معتقدم این کارها دردی را دوا نمی‌کند. اصلا نباید در ابتدا دنبال جذب آرا بود، این یک بحث ثانوی است. یک گروه باید دنبال بازسازی هویت خودش در درجه اول باشد؛ نه آنکه هویت خودش را هم از دست بدهد تا جلب آرا کند چون در این صورت همان آرای پیشین خود را نیز از دست می‌دهد. در دنیای واقعی این طور نیست که آقای رسایی یا آقای رئیسی مطالبات تتلیتی‌ها را نمایندگی کنند. اگر می‌بینند هنرمندان به دیدار آقای خاتمی می‌روند و احترام می‌گذارند، آن یک دلیلی دارد نه آنکه آقای خاتمی بخواهد فقط برای جلب آرای آنها رفتار کند. این کار یک پایه تحلیلی و یک ایده‌ای پشت آن وجود دارد که در اقدامات اصولگرایان دیده نمی‌شود. این افراد بیشتر اقتضایی عمل می‌کنند تا تحلیلی.» این سخنان عبدی البته بلافاصله با واکنش اصولگرایان مواجه شد.
محمد ایمانی، کارشناس مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در یادداشتی با عنوان «آقای عبدی! کدام تصویر هویت اصلاح‌طلبی است؟!» به اظهارنظر عباس عبدی به حضور تتلو در جشن تاسیس فارس‌پلاس واکنش نشان داد و نوشت: «عباس عبدی در گفت‌وگو با نامه‌نیوز، مجددا به بهانه حضور تتلو در جشن تاسیس فارس پلاس، به اصولگرایان طعنه زده و گفته است «خدا عاقبت کسانی را بخیر کند که آرای خاکستری‌شان می‌خواهد تتلو و کلاه‌مخملی‌ها باشد. من که دیروز عکس مراسم را دیدم جا خوردم. به نظرم همه در نهایت تتلیتی می‌شوند و یک کلاه مخملی هم سرشان بگذارند، تمام است... یک گروه باید دنبال بازسازی هویت خودش در درجه اول باشد؛ نه آنکه هویت خودش را هم از دست بدهد.» تتلو می‌گوید از کرده‌های گذشته خود تائب و پشیمان است. کسی می‌تواند او و قبیل او را در موضع ابراز ندامت نپذیرد و دست رد به سینه‌شان بزند؟ میزان حال فعلی افراد است و او امروز می‌گوید توبه کرده است، ضمن اینکه نسبت به وطنش در مقابل دشمنان و وطن‌فروشان تعصب دارد. فردا هم اگر او یا بزرگتر از او _مانند برخی انقلابیون بدفرجام چپ_ پا کج گذاشتند، معترضشان می‌شویم، چنان که شده‌ایم. منطق توبه و پشیمانی تتلو را مقایسه کنید با ارتجاع برخی افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی که از آرمان‌های اسلام و انقلاب رویگردان شدند و با دشمنان اسلام و ایران پالوده‌خور شدند. یکی‌اش همین آقای عبدی که وقتی به دیدار «باری روزن» جاسوس آمریکایی رفت، روزن پس از ملاقات گفت: «او ابراز پشیمانی کرد و من هم پذیرفتم.» یا مثلا نان‌خور سعودی‌های خبیث شدن از سوی مهاجرانی و برخی از اعضای اتاق فکر فتنه سبز در خارج. یا همین اکبر پونز (گنجی) و مخملباف و شادی صدر و یوسفی اشکوری و داودی مهاجر و رجب مزروعی و موسوی خوئینی و... و کشتی نوحی که گوگوش تا سروش و چپ و راست و سلطنت‌طلب و خلقی و زر‌سالار و بهایی و شُل‌دین و بیدین و تندرو و کندرو را در خود جمع کرده و فقط باید با چراغ در میان آنها گشت تا انسان متعادل و شریف پیدا کرد. معتادی حرفه‌ای بود که می‌گفت روزی چند بست مواد مصرف می‌کنم اما خدا را شکر تا به حال معتاد نشده‌ام! حالا حکایت برخی مدعیان ناصادق وفاداری به اصلاح‌طلبی است... فقط چند تصویر از هزاران تصویر را تقدیم آقای عبدی می‌کنم تا معلوم شود عکس گرفتن با چه کسانی و در چه وضعیت‌هایی ننگ و عار است؟ هر چند از انبوه این تصاویر متناقض و شرم‌آور می‌توان ده‌ها کلکسیون و نمایشگاه و صدها جلد کتاب منتشر کرد و برخی قابل انتشار هم نیست.»
در همین زمینه امیر‌ابراهیم رسولی هم در مطلبی نوشت: «سوال من از امثال عباس عبدی این است حال که دلسوز جریان‌های غیرخودتان شده‌اید چرا نگاهی به برخی افراد در بدنه جریان خود نمی‌کنید؟
کم افراد مساله‌دار دارید که از ارتباطات ضد‌امنیتی تا مشکلات اخلاقی در آنها یافت شده و می‌شود؟
چرا آنها را طرد نمی‌کنید؟
آیا فردی از آنان توبه کرده؟
مسیح علی‌نژاد کجاست؟ چگونه بود؟ چگونه هست؟
مهاجرانی‌ها چگونه بودند؟ الان کجایند؟
امروز درد امثال عباس عبدی‌ها خطری است که جریان خودشان را تهدید می‌کند و نگرانند تا تتلوها دست‌شان را بخوانند و از کنارشان فرار کنند.
تتلو هم یکی است مثل همه انسان‌ها، روزی خطا کرده، امروز توبه کرده و ممکن است روزی هم مثل همه خطایی دیگر بکند. آقای عبدی و عبدی‌ها بدانند اصول ما همان مسیری است که امثال او را طرد نکند.
اگر امروز تتلو به برنامه‌ای نیاید همین سیاسی مسلکان می‌گویند دنبال استفاده انتخاباتی بودند، کارشان تمام شد رها کردند. حال که هنوز هم حضور دارد، جور دیگر بهانه می‌گیرند. حکایت امروز حکایت همان پدر و پسری است که هرکدام سوار الاغ شدند مردم حرفی زدند و... جلوی دهان کسی را نمی‌شود گرفت اما می‌توان جلوی کاسبان سیاسی ایستاد که امروز منبر می‌روند و چون به خلوت روند آن کار دیگر می‌کنند.»
در این میان روزنامه سیاست روز واکنشی تند به این برنامه از خود نشان داد و... در مطلبی نوشت: «این روزها به نظر می‌رسد که اصولگرایان در روش‌های تبلیغاتی خود دچار سردرگمی و اشتباه شده‌اند، اشتباه استراتژیکی که موجب بهره‌برداری رقبا و تحلیل غلط مردم از این رفتار آنها شده است. شاید روزی که امیرحسین مقصودلو معروف به تتلو خواننده رپ زیرزمینی در روزهای انتخابات در کنار ابراهیم رئیسی حاضر شد کسی فکر نمی‌کرد که این نوع دیدارها تکرار شود و برخی اینگونه تحلیل کردند که این دیدار اشتباه حاصل اضطرار انتخاباتی بوده و آقای رئیسی می‌خواسته از آرای خاکستری این طیف رای بگیرد. شاید مشاورین ایشان توصیه کرده بودند که افرادی مانند تتلو یا رپ‌خوان‌ها، فالوئرهای میلیونی دارند و این تفکر وجود دارد که این افراد می‌توانند فالوئرهای خود را به انتخابات و رای دادن ترغیب کنند درحالی‌که فالوئرهای این افراد گرایش سیاسی ندارند و این تلقی اساسا از اصل غلط بوده است. اصولا این ایده که دیدار با یک رپر می‌تواند شانس ریاست‌جمهوری یک کاندیدای اصولگرا را افزایش دهد خنده‌دار بود. چنین دیدگاهی به انتخاب آقای رئیسی ضربه زد چون پایگاه رای رئیسی در میان افرادی بود که بر ارزش‌های خاص ایدئولوژیک پایبندی به کاندیدا داشت و کسی از این گروه نمی‌تواند بپذیرد تتلو با این ارزش‌ها سازگاری داشته باشد. در حالی که هنوز نقد و نظر در این خصوص ادامه دارد اما حالا شاهد تکرار این اشتباه به نحوی دیگر هستیم. حضور این خواننده زیرزمینی با تیپی عجیب و غریب و تجلیل از این چهره جنجالی در جشن تولد یک سالگی یکی از رسانه‌های اصولگرا تعجب همگان را برانگیخت و بی‌شک به مذاق اصولگرایان ریشه‌دار و ارزشمدار خوش نیامد. گویا اثرات منفی دیدار تتلو با رئیسی درس‌آموزی لازم برای آنها نداشت و معلوم نیست که چه تفکری این رسانه را بر آن داشته است تا همچنان تتلو را با نمادهای اصولگرایان پیوند زنند. چنین سطحی‌شدن شایسته یک خبرگزاری اصولگرا نیست چرا که اخلاق با بی‌اخلاقی‌ها در تبلیغات جمع نمی‌شود و تتلو تا کنون نشان داده که موضعی خلاف اخلاق داشته است. مشکل ادبیات ارتباطی اصولگرایان هم مهم است. اصولگرایان باید مظهر عقلانیت، صداقت و پاکدستی توصیه‌شده در دین باشند؛ نه مظهر خشم و نفرت و بی‌نظمی و حذف رقیب و کشف قدرت به هر قیمت. در نهایت تجلیل از تتلو هشداری برای جریان‌های ریشه‌دار است که با نو شدن زمان ابزارهای انحراف نیز رنگ‌های نو به‌خود می‌گیرند و مبادا زمانی بیدار شویم که فرصتی برای اصلاح نمانده باشد. فراموش نکنیم چه بسا مادران و پدران شهدایی که چند فرزندشان را تقدیم انقلاب کردند و بی‌تجلیل از میان ما رفتند. چه جانبازانی که عمرشان را با زجرها و زخم‌های بی‌امان سپری کردند و گمنامانه رخت بربستند. چه آزادگانی که غربت و اسارت و زخم روزگار را کشیدند و مظلومانه رفتند و هرگز تجلیلی از آنان نشد.»
علیرضا رحیمی، نماینده عضو فراکسیون امید مجلس در کانال تلگرامی در همین رابطه در کانال تلگرامی خود نوشت: «تجلیل از تتلو در مراسم خبرگزاری فارس هشداری برای جریان‌های ریشه‌دار است که با نو شدن زمان ابزارهای انحراف نیز رنگ‌های نو به خود می‌گیرند. مبادا زمانی بیدار شویم که فرصتی برای اصلاح نمانده باشد.» در این میان محمدصالح جوکار، از نمایندگان اصولگرای مجلس، هم با بیان اینکه بعضی این جریان را بزرگ کرده‌اند و از کاه کوه ساخته‌اند، گفته است: «امیرحسین مقصودلو فردی هنجارشکن بوده، حال به آغوش جامعه برگشته، آیا او را باید طرد کرد؟ او به نظام و کشور خدمت کرده و الان شهروند خوبی شده است». او با بیان اینکه «در توبه برای همه باز است»، گفت: «ما مسئول بهشت و جهنم رفتن مردم نیستیم. فقط در چارچوب قانون اساسی حرکت می‌کنیم. به‌عنوان مسلمان وظیفه ارشاد داریم و به خاطر اعمال گذشته نباید شخصی را طرد کرد». عبدالله گنجی، مدیر مسئول روزنامه جوان هم در یادداشتی با عنوان «اصلاح‌طلبان؛ اصولگرایان و تتلو» به واکاوی ابعاد هجمه اصلاح‌طلبان به تتلو پرداخته است: «تاریخ اسلام پر از داستان‌های امثال تتلو است. کسانی که زاهد بودند و فاسد شدند و کسانی که فاسد بودند و ره صد‌ساله را یک شبه طی کردند. مواجهه پیامبر اسلام(ص) و حضرت موسی با چنین مواردی نقل منابر و مجالس است. در دوران ما نیز تعدادی از شهدای والامقام جنگ و انقلاب را در این چارچوب می‌توان دید و در نقطه مقابل امثال کشمیری‌ها و... نماد هنری این موضوع نیز در فیلم رسوایی یک ده نمکی قابل فهم است.اگر چه شمایل و شکل فیزیکی بدن تتلو با توبه اصلاح نمی‌شود اما او به اصلاح ماهیت روحی و اعتقادی خود اذعان دارد و خلاف‌اش هم تا کنون ثابت نشده است و جامعه این را پذیرفته است. نقد امروز بخش مذهبی – حزب‌اللهی جامعه به دیدارهای تتلو و حزب الهی قابل درک و تا حدودی طبیعی است اما نقد‌های اصلاح‌طلبان (از زاویه ارزشی) را نتوانستم درک کنم. اجازه دهید ماجرا را در یک مدل مفهومی بریزیم. مگر نه این است که رقیب سیاسی در جامعه مردم سالار، به دنبال بی‌اقبالی و بد‌‌اقبالی اجتماعی رقیب است؟ و مگر نه این است که تتلو به اصولگرایان و مدعای ارزش‌مداری آنان لطمه وارد می‌کند؟ چرا اصلاح‌طلبان از ضربه مذکور خوشحال نیستند؟ تا دیروز ارزش‌‌گرایی را به مثابه لولوی اجتماعی مردم معرفی می‌کردند، امروز نگران تاثیر تاج کلاه تتلو بر امثال رسایی، موسوی و ضرغامی شده‌اند. تا دیروز انقلابیون را بی‌توجه به جوانان می‌دانستند و می‌گفتند: «این جوانان که فرزند انقلابند و طاغوت را ندیده‌اند اما امروز اگر تبسمی به فردی از جنس تتلو زده می‌شود فریاد وا اسلاما و وا اصولگرایی سر می‌دهند. سخت معتقدم «تتلو مالی» نیروهای ارزشی موجب نگرانی اصلاح‌طلبان نیست که می‌توانند در سایه آن بخشی از پلشتی‌های خود را نیز استتار نمایند. محاسبات این جماعت مبتنی‌بر منافع مردم سالارانه است نه ارزش گرایی دینی. آنان چنین می‌اندیشند که امثال تتلو و ایضا سرکارخانم بختیاری حدود 9 میلیون فالوور دارند که اکثریت مطلق آنان در سبد اصولگرایان نبوده‌اند و ممکن است شیفت سیاسی آنان در عملیات مردم‌سالاری به‌سوی دیگری چرخش کند. آنان ترسیده‌اند که اصولگرایان با حفظ اصول، دست به تغییر در روش‌ها و تاکتیک‌ها بزنند و به حوزه انحصاری سبد رای آنان ورود کنند. اگر چه زمان دیدار رئیسی - تتلو را نپسندیدم اما سخت معتقدم اساتید اخلاق جبهه انقلاب باید سراغ امثال تتلوها بروند و هزینه آن را نیز پرداخت نمایند. دلسوزان انقلاب نمی‌توانند امثال تتلو را جوان این کشور ندانند. اگر قرار است اصلاح‌طلبان نه تنها در قبال پلشتی‌های احتمالی دستگاه‌های حاکمیتی پاسخگو نباشند، بلکه خود نیز اپوزیسیون شوند چه باک که نیروهای انقلاب همانگونه که در قبال پرداخت هزینه لغو سخنرانی مطهری در مشهد یا قتل ستار بهشتی و... باید پاسخگو باشند، هزینه بازیابی هویت امثال تتلوها هم پرداخت نمایند.»
اما در واکنشی متفاوت عباس سلیمی‌نمین، تحلیلگر سیاسی اصولگرا بر این عقیده است که اصولگرایان ارتباط انسانی و مداوم با همه اقشار جامعه ندارند به همین دلیل رفتارها و دیدارهای اخیرشان با تتلو، توی ذوق می‌زند. عباس سلیمی‌نمین با اشاره به حضور اخیر امیرحسین مقصودلو (تتلو)، خواننده زیر زمینی در محافل اصولگرایان گفت: اینها مسائل پیش پا افتاده‌ای است. یک فردی در یک زمانی کارهایی را انجام می‌داده که قابل دفاع نبوده، اما امروز از عملکردهای گذشته خود فاصله گرفته است؛ آیا نباید به او فرصت اصلاح و بازگشت را داد؟ سوال اینجاست که ما بازگشت از خطا را می‌پذیریم یا خیر؟ طبیعتا پاسخ مثبت است. اگر کسی از خطای خودش بازگشت، باید او را مورد احترام قرار دهیم. اما آنچه که در این جا ایجاد مشکل کرده است، این است که برخی از اصولگرایان اصلا هیچ‌گونه رابطه‌ای با این قشر ندارند که البته اشتباه هم است. این قشر جزئی از جامعه هستند، ما حتی اگر رفتار و عقایدشان را هم قبول نداریم باید آنها را بپذیریم و با آنها به صورت تاثیرگذار وارد دیالوگ شویم. از آنجایی که اصولگرایان قائل به ارتباط با اینگونه افراد نیستند، این کارهایی که اکنون می‌کنند کمی به ذوق می‌زند. اینگونه کارها و در زمان انتخابات و برای کسب رای طبیعتا مناسب نیست. اگر این ارتباطات پیش از انتخابات وجود داشت، جامعه تعجب نمی‌کرد که چرا افرادی که قائل به چنین تفکرات و افرادی نیستند برای کسب رای دست به چنین کارهایی میزنند.»این تحلیلگر اصولگرا با بیان اینکه جناح مقابل(اصلاح‌طلبان) بیش از پیش به این مسائل دامن میزنند، خاطرنشان کرد: «معتقدم این یک موضوع و رفتار طبیعی است، در عالم سیاست این مسائل به‌عنوان یک وسیله برای پیشبرد اهداف سیاسی قرار می‌گیرد! همین که اصولگرایان دارای ارتباط با همه اقشار جامعه نیستند باعث می‌شود چنین مسائل و دیدارهایی تا این حد بزرگ‌نمایی شود.»سلیمی‌نمین با اشاره به برخی از انتقادها مبنی بر اینکه جای بزرگان اصولگرا به افرادیی از جمله «تتلو» داده شده است، تصریح کرد: «اینگونه نیست که کسی جای فردی دیگر را گرفته باشد. هرفردی جایگاه خود را دارد و نمی‌توان اینگونه نظر داد. آنچه که تعجب‌برانگیز است این است که این ارتباطات باید از قبل برقرار می‌شد نه حالا! ما باید بدانیم که در قبال همه افراد جامعه وظیفه داریم نه فقط همفکران خودمان. به اصولگرایان توصیه می‌کنم اگر خواهان برطرف کردن این نقیصه جدی هستند، باید خارج از بحث انتخابات آن را حل کنند؛ تا زمینه سوءاستفاده را ایجاد نکنند. زمانی که این اتفاقات در نزدیکی انتخابات رخ می‌دهد تلقی جامعه این است که برای کسب رای چنین کارهایی صورت می‌گیرد و طبیعتا آرای خاکستری به این سو جذب نخواهد شد. جامعه چنین مسائلی را نمی‌پذیرد و هیچ تاثیر مثبتی ندارد. اصولگرایان باید با این قشر از جامعه یک رابطه انسانی و مداوم برقرار کنند.» سلیمی‌نمین با بیان اینکه اصلاح‌طلبان نمی‌توانند به این دیدارها ایراد و انتقادی بگیرند، تصریح کرد: «اصلاح‌طلبان خودشان همواره روش‌های غیرقابل دفاعی را داشته‌اند. آقای رئیسی و تتلو هر دو در فرودگاه به صورت اتفاقی همدیگر را دیده‌اند و «تتلو» هم اعلام کرده که از عملکردهای گذشته خود دور شده و توبه کرده است. این مساله آنقدر بزرگ و ویژه نیست که بخواهند تا این اندازه به آن دامن بزنند؛ هرچند که من ایرادات و انتقاداتی را هم به این موضوع دارم که اصولگرایان نگاهی را که باید به همه اقشار داشته باشند ندارند.» روزنامه کیهان هم در مطلبی به واکنش‌ها در مورد این دیدار پرداخت و نوشت: «حضور امیرحسین مقصودلو (تتلو) در مراسم یک سالگی فارس پلاس، بهانه عقده‌گشایی‌های تحریف‌آمیز علیه نیروهای انقلابی از سوی افراطیون مدعی اصلاحات شد. تتلو پیش از این هم به ملاقات آیت‌الله رئیسی رفته بود. گذشته آمیخته به خلاف و خطای تتلو و خالکوبی وی طبیعتا موجب اعتراض و انتقاد بود. اما او مدتی قبل ضمن اعلام پشیمانی و ندامت گذشته خود، عنوان کرد که توبه کرده است. وی همچنین بر دفاع از وطن در مقابل دشمنی‌های رژیم‌های مرتجع و آمریکا تاکید دارد و نسبت به شهدا و مدافعان حرم ابراز تواضع و احترام کرده است.اما رویکرد نیروهای انقلابی به وی یا برخی هنرمندان که مواضع مشابهی اتخاذ کرده‌اند، با آشفتگی و عقده‌گشایی افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی مواجه شده است. سایت‌ها و روزنامه‌ها و کانال‌های تلگرامی‌این طیف چه در هنگام ملاقات تتلو با آیت‌الله رئیسی و چه حضور وی در جشن فارس پلاس ضمن هیاهوی شدید سعی کردند این اتفاق را به عبور از اصول یا موضوع انتخابات و رای جمع‌کنی به هر قیمت (کاری که خود در آن استاد تمام و بی‌چارچوب هستند) ربط دهند.»
یکی دیگر از همین سایت‌ها (عصر ایران) ماجرا را با موضوع مینو خالقی مقایسه کرد و دیگری بن‌بست اصولگرایی خواند: «تتلو می‌گوید از کرده‌های گذشته خود تائب و پشیمان است. کسی می‌تواند او و قبیل او را در موضع ابراز ندامت نپذیرد و دست رد به سینه‌شان بزند؟ میزان حال فعلی افراد است و او امروز می‌گوید توبه کرده است، ضمن اینکه نسبت به وطنش در مقابل دشمنان و وطن‌فروشان تعصب دارد. فردا هم اگر او یا بزرگتر از او (مانند برخی انقلابیون بدفرجام چپ) پا کج گذاشتند، نیروهای انقلابی معترضشان می‌شوند. منطق توبه و پشیمانی تتلو را مقایسه کنید با ارتجاع برخی افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی که از آرمان‌های اسلام و انقلاب رویگردان شدند و با دشمنان اسلام و ایران پالوده خور شدند.به راستی آیا پذیرفتن انسانی که می‌گوید پشیمانم و توبه کرده‌ام عار است، یا پسرفت و ندامت برخی چپ نماهای رویگردان از انقلاب که با مفسدان سیاسی و اقتصادی و فرهنگی هم پیاله شدند، در آمریکا، انگلیس و فرانسه پناهندگی گرفتند، نان خور رژیم آل‌سعود شدند و کمک مالی گرفتند (از خاتمی تا مهاجرانی)، با زنان نامحرم ایتالیایی دست دادند، کشف حجاب کردند، با جام شراب به تمسخر پرچم عزای امام حسین(ع) پرداختند، با گوگوش و فعالان بهایی شبکه بی‌بی‌سی و من‌وتو، رفیق گرمابه و گلستان شدند و از گوگوش تا سروش (اکبر پونز و روحانی نماهای باند مهدی هاشمی و ملی مذهبی‌ها و سلطنت‌طلب‌ها و ساواکی‌ها را یک جا دور هم جمع کردند و آن را جبهه بین‌العباسین و سپس جبهه «از گوگوش تا سروش» خواندند.»
دیدگاه تان را بنویسید