دومین منبع مهم آلودگی صوتی تهران مشخص شد

الهام کریمی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه در شهرهای بزرگ و پر جمعیتی مانند تهران ساختمان‌سازی دومین منبع مهم آلودگی صوتی است، اظهار کرد: در کشورهای مختلف دنیا از روش‌های نوینی برای کنترل این منبع آلودگی صوتی استفاده می‌شود اما متأسفانه در کشور ما قوانین مدونی برای کنترل آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی تدوین نشده است.

وی در ادامه با اشاره به اینکه فعالیت‌های ساختمان‌سازی باید در ساعات مشخصی بین ساعت 8 صبح تا 5 بعد ازظهر انجام شوند، تصریح کرد: این موضوع به صورت کم و بیش در کشور ما اجرا می‌شود اما می‌توان با افزایش ساعت پایان فعالیت، بین ساعات 13 تا 15 عصر که زمان استراحت افراد است کار را متوقف کرد همچنین در روزهای تعطیل انجام فعالیت‌های پر سروصدای ساختمانی ممنوع است.

این کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با بیان اینکه در حال حاضر در بسیاری از کشورها از دیوارهای صوتی متحرک جهت کاهش صدای ناشی از تجهیزات، ماشین‌آلات ساختمانی و عمرانی استفاده می‌شود، گفت: این نوع از دیوارها به راحتی قابل نصب هستند و جابه‌جایی آن‌ها نیز بسیار آسان است همچنین این دیوارها قابلیت این را دارند که تا 20 دسی‌بل تراز صوت را کاهش دهند بنابراین به عنوان یکی از ملزومات ساختمان‌سازی با یک‌بار خرید می‌توانند در پروژه‌های متعدد توسط پیمانکار استفاده شوند.

دیوار صوتی متحرک

کریمی ادامه داد: علاوه بر این برای دستگاه دیزل ژنراتور که شدت صوت بالایی دارند نیز اتاقک‌هایی با استفاده از کاورهای عایق طراحی شده است که تراز صدا را حدود 38 دسی‌بل کاهش می‌دهند. داخل این کاورها از پشم سنگ یا پشم‌ شیشه به عنوان جاذب و لایه‌های سیلیکونی نسوز نیز به عنوان روکش استفاده شده است. این اتاقک‌ها به راحتی می‌توانند در داخل کشور تولید و علاوه بر اشتغال‌زایی موجب کاهش آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی و عمرانی شوند.

وی با اشاره اینکه تمام تجهیزاتی که در ساختمان‌سازی از آن‌ها استفاده می‌شود باید دارای برچسب استاندارد و میزان صدای تولیدی دستگاه روی آن درج شده باشد، تصریح کرد: دستگاه‌های استاندارد دارای بدنه‌هایی هستند که نسبت به صدا عایق است و صدای کمتری را تولید می‌کند. در حال حاضر بسیاری از تجهیزاتی که ما در ساختمان‌سازی از آن‌ها استفاده می‌کنیم فرسوده هستند. درصورتیکه این ماشین‌آلات با تجهیزات استانداردی که صدای کمتری تولید می‌کنند تعویض شوند، شدت صوت منتشره از عملیات ساختمان‌سازی بسیار کمتر خواهد شد.

ایجاد صدایی بالغ بر 90 دسی‌بل در فاصله یک متری

ایجاد صدای 75 تا 80 دسی‌بل در فاصله یک متری

به گفته کریمی استفاده از اسکلت‌های فلزی پیش‌ساخته در فعالیت‌های ساختمان‌سازی و سپس نصب آن در محل مورد نظر یکی دیگر از راهکارهایی است که می‌توان از آن برای کنترل آلودگی صوتی ناشی از ساختمان‌سازی استفاده کرد.

این کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در ادامه ضمن تاکید بر رعایت مبحث 18 مقررات ملی ساختمان و اضافه کردن چک‌لیست مبحث 18 به چک‌لیست ناظران ساختمان، گفت: این مبحث شامل مواردی مانند استفاده از مواد جاذب صدا در بدنه (دیوارهای داخلی) ساختمان‌ها و نصب پنجره‌های چند جداره استاندارد است. همچنین استفاده از مصالح ساختمانی (نمای ساختمان) که جاذب صدا باشند و مانع از انعکاس شوند از دیگر مواردی است که باید مدنظر قرار گیرد.

وی در ادامه به دستگاه‌های اندازه‌گیری تراز صوت سیار که در خارج از کشور در پروژه‌های عمرانی و ساختمان‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اشاره و تصریح کرد: این دستگاه‌ها می‌تواند در محل پروژه نصب و میزان صدا را اندازه‌گیری کنند و در صورت عبور صدا از حد مجاز به‌صورت آنلاین پیام به مسئولان ذی‌ربط منتقل می‌شود. این استاندارد در سایر کشورها با توجه به ساعات مختلف روز و نوع کاربری اطراف پروژه، به ‌صورت میزان افزایش میانگین تراز صوت نسبت به صدای زمینه در نظر گرفته می‌شود که این افزایش در حدود 10 تا 20 دسی‌بل متغیر است.

این کارشناس صوت با بیان اینکه در کشور ما هنوز چنین استانداردهایی تعریف نشده است، اظهار کرد: پیش از این در کمیته کنترل و پایش آلودگی صوتی شهر تهران، معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران صوت منتشره از حدود 200 پروژه عمرانی و ساختمانی را اندازه‌گیری کرد که بر اساس ارزیابی انجام شده میانگین تراز صوت در پروژه‌های مختلف بسته به نوع پروژه و تجهیزات و ماشین‌آلات مورد استفاده بین 80 تا 90 دسی‌بل بود. گفتنی است که حد مجاز صوت در مناطق مسکونی طی روز و شب به ترتیب 55 و 45 دسی‌بل است.

کریمی در پایان با اشاره به اینکه برخی راهکارهای کنترل آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی هزینه زیادی ندارد، تأکید کرد: در مرحله اول باید راهکارهای کنترل و کاهش صوت ناشی از این منبع آلودگی صوتی را به کمک کارشناسان و تمام ذی‌نفعان بررسی و پس از آن آیین‌نامه‌ای تدوین کرد که تبدیل به قانون شود. امیدواریم در کمیته آلودگی صوتی با حضور کارشناسان، نمایندگان سازمان‌ها و معاونت‌های مرتبط این اتفاق مهم میسر شود و بتوانیم دومین منبع انتشار آلودگی صوتی را تا حدودی کنترل کنیم.